Verbum

заглыну́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак., каго-што (спец.).

Пра рыбу: праглынуць.

Шчупак заглынуў жыўца.

|| незак. заглы́тваць, -ае.

загляда́цца і загля́двацца гл. заглядзецца.

заглядзе́нне, -я, н. (разм.).

Пра тое, на што можна заглядзецца, чым можна залюбавацца.

Цвітуць вішні — адно з.!

заглядзе́цца гл. загледзецца.

загляну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -леняце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. Хутка або крадком паглядзець куды-н., глянуць з мэтай даведацца, высветліць што-н.

З. у вочы.

З. у кнігу.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, на кароткі час (разм.).

З. да сябра.

|| незак. загляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

загнаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́іцца; зак.

Пачаць гнаіцца, пакрыцца гноем.

Рана загнаілася.

Вочы загнаіліся.

|| незак. загно́йвацца, -аецца.

загнаі́ць, -наю́, -но́іш, -но́іць; -но́ены; зак., што (разм.).

Даць чаму-н. загнаіцца.

З. рану.

|| незак. загно́йваць, -аю, -аеш, -ае.

загна́ць, -ганю́, -го́ніш, -го́ніць; -гна́ў, -гна́ла; -гані́; -гна́ны; зак.

1. каго-што. Гонячы, прымусіць увайсці куды-н., змясціцца дзе-н.

З. кароў у хлеў.

З. мяч у вароты.

2. што. Тое, што і забіць¹ (у 4 знач.; разм.).

З. цвік у сцяну.

3. каго. Замучыць хуткай яздой, гонкай.

З. каня.

З. звера.

4. Тое, што і прадаць (у 1 знач.; разм.).

З. боты на рынку.

|| незак. заганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. заго́н, -у, м. (да 1 знач.; спец.).

Паляванне загонам.

загне́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Прыйсці ў гнеў, пачаць гневацца.

загне́т, -а, М -не́це, м.

Ямка з левага або правага боку прыпечка, куды заграбаюць жар.