пра́ўда, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Тое, што адпавядае рэчаіснасці; ісціна.

Гаварыць праўду.

П. вочы коле (прыказка). Што п., то п. (сапраўды, на самай справе; разм.).

2. Парадак, заснаваны на справядлівасці, сумленнасці.

Шукаць праўды.

Стаяць за праўду.

3. Тое, што і правата (разм.).

Ваша п. (вы правы).

4. у знач. вык. і пабочн. сл. Сапраўды, на самай справе.

І п., дождж ідзе.

Я, п., забыла пра сход.

5. злуч. уступальны. Хоць і (разм.).

Сенакос добры, п. крыху далекавата ад вёскі.

◊

Па праўдзе кажучы, пабочн. сл. (разм.) — ужыв. пры падкрэсліванні правільнасці, праўдзівасці сказанага, таго, што сцвярджаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спі́на, -ы, мн. -ы, спін, ж.

Частка тулава ад шыі да крыжа.

Выпрастаць спіну.

◊

Гнуць спіну —

1) многа і цяжка працаваць на каго-н.;

2) перад кім пакланяцца, угоднічаць.

За спінай вялікі вопыт работы — у мінулым.

На ўласнай спіне зведаць што-н. — на сваім вопыце.

Не разгінаючы спіны — без адпачынку, старанна рабіць што-н.

Павярнуцца спінай да каго-, чаго-н. — выказаць абыякавасць, знявагу, перастаць звяртаць увагу на каго-, што-н.

Рабіць што-н. за спінай у каго-н. — без ведама каго-н.

|| памянш. спі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. спінны́, -а́я, -о́е.

Спінныя пазванкі.

С. мозг (у пазваночніку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

nazwa

nazw|a

ж. назва; найменне; імя;

nosić ~ę X — называцца Х;

nadać czemu —

~ę — даць чаму імя; назваць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obarczyć

зак.

1. абцяжарыць; узваліць на каго што;

2. абавязаць; ускласці абавязкі; абцяжарыць;

obarczyć zajęciami — абцяжарыць заняткамі;

obarczyć winą — абвінаваціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

obfitować

obfit|ować

незак. знаходзіцца ў вялікай колькасці; быць багатым чым (на што);

lasy ~ują w grzyby — лясы багатыя грыбамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

opanowywać

незак.

1. co авалодваць чым; захопліваць; скараць што;

2. утаймоўваць; уціхамірваць; стрымліваць;

3. апаноўваць; ахопліваць; авалодваць;

4. засвойваць; авалодваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spełznąć

spełz|nąć

зак.

1. спаўзці; злезці;

2. выліняць, выцвісці;

co~ło na niczym — што сарвалася (не выйшла; не атрымалася)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

świstek

świst|ek

м.

1. свісток;

2. кавалачак, абрывак, шматок (паперы);

napisać co na ~ku — запісаць што на шматку паперы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

towarzyszyć

towarzyszy|ć

незак. komu/czemu суправаджаць каго/што, спадарожнічаць каму/чаму;

solistce ~ła orkiestra — салістка выступала ў суправаджэнні аркестра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

model

м.

1. ~u — мадэль; узор;

model kolejki — мадэль чыгункі;

robić co według ~u — рабіць што паводле ўзору;

2. натуршчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)