перашму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Тое, што і перацерці (у 1 знач.). Перашмуляць вяроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праштабнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Спец. Прашыць, прастрачыць што‑н. (звычайна на машынцы). Праштабнаваць коўдру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпарушы́ць, ‑рушу, ‑рушыш, ‑рушыць; зак., што.

Тое, што і прыцерушыць (у 2 знач.). Снег прыпарушыў дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Вызваліць ад мацавання, разняць, што‑н. змацаванае. Размацаваць бэлькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распэ́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Размазаць па паверхні што‑н. Распэцкаць чарніла па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., што.

Абл. Скалупаць. [Сёмка:] — Толькі, відаць, не скалупіш таго, што прыкіпела... Кандрусевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́сіць, сквашу, сквасіш, сквасіць; зак., што.

Даць скіснуць чаму‑н.; зрабіць што‑н. квашаным. Сквасіць малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Змясціць (змяшчаць) што‑н. у склад, у сховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уватка́ць, уватку, уватчэш, уватчэ; уватчом, уватчаце, уваткуць; пр. уваткаў, ‑ткала; зак., што.

Тое, што і уткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Уставіць і замацаваць што‑н. паяннем. Упаяць кандэнсатар у радыёпрыёмнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)