перагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе;
1. Нагрэць вельмі моцна, больш, чым трэба.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе;
1. Нагрэць вельмі моцна, больш, чым трэба.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піяні́сіма,
1.
2.
[Іт. pianissimo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правапнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разе́та, ‑ы,
1. Тое, што і разетка (у 3 знач.).
2. Тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.
[Фр. rosette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рандэву́,
1.
2.
[Фр. render-vous — з’явіцца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рацыяні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́гель, ‑я,
1.
2. Засаўка ў замку.
[Ням. Riegel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэве́рсія, ‑і,
1. З’яўленне ў арганізмаў прыкмет, уласцівых толькі іх далёкім продкам; атавізм.
2. Тое, што і рэверсіраванне.
3. Зварот маёмасці ранейшаму ўладальніку.
[Ад лац. reversio — зварот.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэдукава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфа́кцыя, ‑і,
[Фр. réfraction.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)