Verbum

до́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Від танічнага верша, дзе ў радках супадае толькі колькасць націскных складоў.

до́льчаты, -ая, -ае.

Які складаецца з долек.

Д. плод.

до́ля, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Частка чаго-н.

Д. секунды.

Падзяліць хлеб на роўныя долі.

2. Лёс.

Такая мая д.

Шчаслівая д.

◊

Львіная доля — большая частка чаго-н.

дом, -а і -у, мн. дамы́, дамо́ў, м.

1. -а. Будынак для жылля або для размяшчэння ўстаноў.

Цагляны д.

2. -у. Кватэра, памяшканне, а таксама сям’я, людзі, што жывуць разам, іх гаспадарка.

Званілі з дому.

Збегся ўвесь д.

3. -а. Установа, што абслугоўвае якія-н. грамадскія патрэбы, а таксама памяшканне, дзе яна знаходзіцца.

Д. адпачынку.

Д. мадэлей.

Д. кнігі.

4. -у. Дынастыя, род.

Д.

Раманавых.

○

Жоўты дом (уст.) — бальніца для душэўнахворых.

Заезны дом — памяшканне для начлегу з дваром для коней.

|| памянш. до́мік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.) і дамо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. дамавы́, -а́я, -о́е.

Д. камітэт.

○

Дамавая кніга — кніга для рэгістрацыі жыхароў якога-н. дома.

до́ма, прысл.

У сваёй хаце, кватэры, там, дзе жывеш.

Пасля работы ён заўсёды д.

◊

Не ўсе дома ў каго (разм.) — пра дзівака, дурнаватага чалавека.

Як дома — вольна, свабодна.

домабудава́нне, -я, н.

Пабудова дамоў, жылых памяшканняў.

Буйнапанэльнае д.

домабудаўні́цтва, -а, н.

Тое, што і домабудаванне.

|| прым. домабудаўні́чы, -ая, -ае.

домаўлада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, каму належыць дом; уласнік дома.

|| ж. домаўлада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. домаўлада́льніцкі, -ая, -ае.

домаўла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і домаўладальнік.

|| ж. домаўла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. домаўла́сніцкі, -ая, -ае.

до́меншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па абслугоўванні доменных пячэй.

|| прым. до́меншчыцкі, -ая, -ае.