Verbum

недастатко́вы, -ая, -ае.

1. Невялікі па колькасці, які не адпавядае якім-н. патрэбам; слабы, малы.

Недастатковыя сродкі.

Н. вопыт.

2. Няпоўны, нездавальняючы; негрунтоўны, несур’ёзны.

Недастатковыя веды.

|| наз. недастатко́васць, -і, ж.

Н. прынятых мер.

нірва́на, -ы, ж.

1. Паводле вучэння будыстаў: стан глыбокага спакою і поўнай унутранай гармоніі, які дасягаецца адмаўленнем ад усіх жыццёвых клопатаў і імкненняў.

2. перан. Стан спакою, сузірання і асалоды.

Апусціцца ў нірвану.

нованаро́джаны, -ая, -ае.

1. Які толькі што або нядаўна нарадзіўся.

Нованароджаныя дзеці.

2. у знач. наз. нованаро́джаны, -ага, м., нованаро́джаная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Той, хто адзначае дзень свайго нараджэння.

Павіншаваць нованароджанага.

нязло́мны, -ая, -ае.

1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.

Н. народ.

2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.

Нязломная вера ў перамогу.

|| наз. нязло́мнасць, -і, ж.

пазыўны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для прыцягвання ўвагі.

П. сігнал.

2. у знач. наз. пазыўны́я, -ы́х. Спецыяльныя сігналы для апазнавання радыёстанцыі, судна, вайсковай часці і пад.

Пазыўныя радыёстанцыі.

Прыняць чые-н. пазыўныя.

мара́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто служыць у флоце.

2. Чалавек, які добра ведае мора і марскую справу.

|| памянш.-ласк. марачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. мара́цкі, -ая, -ае.

мардва́, -ы́, ж., зб., адз. мардвін, -а, м.

Народ, які складае насельніцтва Рэспублікі Мардовія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. мардві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мардо́ўскі, -ая, -ае.

марыяне́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Лялька, якой кіруе акцёр пры дапамозе спецыяльнага прыстасавання.

Тэатр марыянетак.

2. перан. Пра чалавека, урад, які бяздумна дзейнічае па ўказцы, па волі іншых.

мяце́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Снежная бура, завея.

Разгулялася м.

2. Народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе з частымі зменамі фігур і паваротамі.

|| прым. мяце́лічны, -ая, -ае (да 1 знач.).

зага́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Відарыс або вобраз, які трэба разгадаць, растлумачыць.

Загадаць каму-н. загадку.

Загадкі прыроды (перан.). Гэта застаецца загадкай для нас (перан.: недаступным для разумення, вырашэння).