Verbum

матэматыза́цыя, ‑і, ж.

Укараненне матэматычных метадаў і дасягненняў матэматыкі ў іншыя навукі, галіны ведаў і сферы дзейнасці чалавека.

імунало́гія, ‑і, ж.

Навука аб неўспрымальнасці чалавека і жывёл да інфекцыйных хвароб, а таксама да хвароб, выкліканых паразітамі.

дэпрэ́сія, ‑і, ж.

1. Заняпад, застой гаспадаркі ў капіталістычнай краіне. Эканамічная дэпрэсія.

2. Хваравіта прыгнечаны душэўны стан чалавека.

[Ад лац. depressio — прыгнечанне.]

вы́шчарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, выскаліць зубы. [Сука] вышчарыла зубы і забурчала, пачуўшы чалавека. Чорны.

гараско́п, ‑а, м.

Табліца размяшчэння зорак, якая складаецца астролагамі для прадказання лёсу чалавека або выніку якой‑н. падзеі.

[Ад грэч. hōra — пара года і scopeō — гляджу.]

дзіклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які дзічыцца, пазбягае людзей (пра чалавека), недаверлівы, палахлівы (пра жывёлу). Дзіклівае дзіця. Дзіклівы кот.

зго́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Зак. да горбіць.

2. Зрабіць гарбатым, сутулаватым. Старасць згорбіла чалавека.

вы́кідыш, ‑а, м.

1. Дачаснае спыненне цяжарнасці; аборт.

2. Дачасна народжаны плод чалавека ці жывёлы, не здольны выжыць.

псіхатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Аддзел прыкладной псіхалогіі, які займаецца метадамі вызначэння прыгоднасці чалавека да некаторых прафесій.

раздражнёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздражнёнага. — Мяне здзіўляе лёгкадумнасць гэтага маладога чалавека, — з раздражнёнасцю зазначыў Бывалы. Новікаў.