зачахлы прыметнік
-
Змарнелы, хваравіты.
- З.
чалавек .
- З.
-
Які зачах, слаба расце, завялы.
- Зачахлае дрэва.
|| назоўнік: зачахласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
зачахлы прыметнік
Змарнелы, хваравіты.
Які зачах, слаба расце, завялы.
|| назоўнік: зачахласць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
звонку прыслоўе
Са знешняга боку.
Знешне, з выгляду (размоўнае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
звыш1 прыназоўнік
Ужыв. пры абазначэнні перавышэння якой-н. меры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
знаходлівы прыметнік
Здагадлівы, дасціпны, які лёгка знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.
|| назоўнік: знаходлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
зняможаны прыметнік
Даведзены да знямогі; знясілены; які выражае знямогу.
|| назоўнік: зняможанасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
золаташукальнік назоўнік | мужчынскі род
|| прыметнік: золаташукальніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
энтузіяст назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: энтузіястка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
імігрант назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: імігрантка.
|| прыметнік: імігранцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
імітатар назоўнік | мужчынскі род
|| прыметнік: імітатарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
індывідуум назоўнік | мужчынскі род
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)