Verbum

прыпісны́, -а́я, -о́е (афіц.).

Прылічаны да якой-н. установы, прадпрыемства; які сведчыць пра такое прылічэнне.

Прыпісное пасведчанне.

пытлява́ны, -ая, -ае.

1. Пра муку: дробна размолаты і прасеяны.

2. Выпечаны з такой мукі.

П. хлеб.

разасса́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -се́цца; зак.

Пра пухліны, на́расці: апасці, знікнуць.

|| незак. рассыса́цца, -а́ецца.

раздажджы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дажджы́цца, безас.; зак. (разм.).

Стаць надоўга дажджлівым, сырым (пра надвор’е).

рассвіта́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; безас., зак. і незак.

Пра наступленне світання; развіднецца (развідняцца).

рассупо́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв . -ніцца; зак.

Развязацца (пра супоню на хамуце).

|| незак. рассупо́ньвацца, -аецца.

рату́нак, -нку, м.

Дапамога, абарона, выручка.

Прасіць ратунку.

◊

Ратунку няма — пра вельмі моцную ступень праяўлення чаго-н.

руне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Узыходзячы, зелянець (звычайна пра азімыя пасевы).

Рунее жыта.

ры́флены, -ая, -ае (спец.).

Пра паверхню: нягладкі, з правільнымі радамі паглыбленняў і выступаў.

Рыфленае жалеза.

Рыфленыя падэшвы.

рэфле́ксія, -і, ж. (кніжн.).

Роздум пра свой унутраны стан, самааналіз.

Схільнасць да рэфлексіі.

|| прым. рэфлексі́ўны, -ая, -ае.