Брыгва́ ’непраходнае балота’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Брыгва́ ’непраходнае балота’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ва́пнаўка ’расліна сямейства гваздзікавых, Gypsophila L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Двана́стка ’ўкладка жыта ў капу па 12 снапоў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кі́піць ’невялікі нараст на языку ў старых курэй’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Распёр ’рыба жэрах’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Растаро́пша ’расліна Silybum marianum Gaertn.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рыбоі́д ’вадзяны жук’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяміру́чка ’каса паводле памеру’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́лес ‘птушка кулік, Sguatarola sguatarola L.’ (ТЗб. ”85-”86).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
а́драс, -а,
1. Надпіс на паштовым адпраўленні, які называе атрымальніка і месца назначэння.
2. Месцазнаходжанне, месцажыхарства, а таксама абазначэнне,
3. Пісьмовае прывітанне ў гонар якой
||
Адрасны стол — установа, якая рэгіструе асоб, што жывуць у пэўнай мясцовасці, і выдае даведкі пра іх месцажыхарства.
Адрасная кніга — кніга са спісам адрасоў асоб і ўстаноў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)