шыўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які служыць для сшывання, змацавання чаго‑н. Шыўныя ніткі.
2. Які мае выгляд шва. Шыўная зварка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эквівале́нтны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца эквівалентам, які поўнасцю замяняе што‑н. у якіх‑н. адносінах. Эквівалентная форма гавару. Эквівалентны абмен.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
элева́таршчык, ‑а, м.
1. Рабочы, які працуе на элеватары (у 1 знач.).
2. Рабочы, які абслугоўвае элеватар (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тутэ́йшы ‘мясцовы, які жыве тут, не прыезджы’, ‘які ўласцівы гэтай мясцовасці, не прывазны’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Федар. 5, Бяльк., ТС, Касп., Вруб., Байк. і Некр.; акрамя ўсходняй Магілёўшчыны і Гомельшчыны, ЛА, 3), ‘абарыген, карэнны жыхар, тубылец’ (Ласт., Некр. і Байк.), ст.-бел. тутэйшы ‘родам адсюль, тубылец’, ‘які знаходзіцца тут’ (1635 г., ГСБМ). Паводле Карскага (1, 166), запазычана з польск. tutejszy — прыметнік ад tutej ‘тут’, хаця формай нагадвае параўнальную ступень прыметніка тутъ ‘гэты, вось гэты’ з суф. ‑эйш‑. Дзіні (Балтийские яз., 402) звяртае ўвагу на паралельнае літ. šišioniškiai (ад šišionai, šičionai ‘тут, сюды’), якім называюць сябе жыхары раёна Клайпеды. Пра рэгіянальную мадэль tutejsi/tutejšyja ‘die Hiesigen’ на беларуска-польскім паграніччы гл. Трэптэ ў Regionale Bewegungen in Regionalismen in europäischen Zwischenräumen seit der Mitte des 19. Jahrhunderts, Marburg, 2003, 145–157. Параўн. туташні, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́жыкаў, ‑ава.
Які належыць вожыку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзе́ўчын, ‑а.
Які належыць дзеўцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камаро́ў, ‑ова.
Які належыць камару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нача́льнікаў, ‑ава.
Які належыць начальніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ура́днікаў, ‑ава.
Які належыць урадніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гол м спарт Tor n -(e)s, -e, Tréffer m -s, -, Tórschuss m -es, -schüsse;
забі́ць гол ein Tor schíeßen*;
прапусці́ць гол éinen Tréffer éinstecken;
гол у свае́ варо́ты Éigentor n;
гуле́ц, які забі́ў гол Tórschütze m -n, -n;
гол! Tor!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)