табло́,
[Ад фр. tableau — карціна; дошка для аб’яў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
табло́,
[Ад фр. tableau — карціна; дошка для аб’яў.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танкасло́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з тонкіх слаёў (пра драўніну).
2. Які наносіцца тонкім слоем на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Вызначыць (вызначаць) вагу тары.
2. Праверыць (правяраць) паказанні прыбораў па кантрольных прыборах.
[Ад ням. tarieren.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траекто́рыя, ‑і,
[Ад лац. trajectus — перамяшчэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трохгра́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае тры грані.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увярста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Зрабіць устаўку ў вёрстку (у 2 знач.).
2. Змясціць у радок або на старонку пры вярстанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уга́рны, ‑ая, ‑ае.
1.
2. Звязаны з вытворчасцю пражы з адходаў прадзення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уключэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотаграмметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фу́га, ‑і,
1. Паслядоўнае паўтарэнне адной музычнай тэмы некалькімі галасамі.
2. Музычны твор, заснаваны на такім паўтарэнні.
[Іт. fuga ад лац. fuga — бег, уцёкі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)