zführen

1.

vt (D) падво́зіць (каго-н., што-н., каму-н., чаму-н.); падво́дзіць (каго-н. да каго-н.)

2) падава́ць (што-н. каму-н., чаму-н.); забяспе́чваць (чым-н., каго-н., што-н.); сілкава́ць (чым-н. што-н.)

3)

j-n dem Verdrben ~ — прыве́сці каго́-н. да гі́белі

die Verbrcher der Strfe ~ — пакара́ць злачы́нцаў

4) знахо́дзіць (пакупніка каму-н.); сва́таць (каго-н. каму-н.)

2.

vi ве́сці (аб дарозе)

die Strße führt auf den Markt zu — ву́ліца вядзе́ да ры́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

амуле́т

(лац. amuletum)

невялікі прадмет, што носяць на целе як магічны сродак, нібыта здольны засцерагчы ад няшчасця (параўн. талісман).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арыло́іды

(ад п.-лац. arillus = мантыя)

дробныя нарасці на семені, якія змяшчаюць масляністыя рэчывы, што садзейнічаюць распаўсюджанню насення мурашкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аэрафотатапагра́фія

(ад аэра- + фотатапаграфія)

раздзел тапаграфіі, якт распрацоўвае метады стварэння тапаграфічных карт па фотаздымках, што зроблены з лятальных апаратаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бурмі́стр

(польск. burmistiz, ад ням. Bürgermeister)

1) тое, што і бургамістр 1;

2) стараста, прызначаны памешчыкам, у часы прыгону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

валарыза́цыя

(фр. valorisation)

павышэнне цаны тавару або курсу папяровых грошай пры дапамозе дзяржаўных мерапрыемстваў;

2) тое, што і рэвальвацыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

віцына́ль

(лац. vicinalis = суседні, блізкі)

невялікае пірамідальнае ўзвышэнне або зніжэнне на грані крышталя, што ўтвараецца ў час яго росту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гаматыпі́я

(ад гама- + -тыпія)

падобнасць у будове органаў, што сіметрычна размешчаны па баках цела (напр. правай і левай рукі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гарніту́р

(фр. garniture)

1) камплект, поўны набор прадметаў пэўнага прызначэння (напр. г. мэблі);

2) тое, што і касцюм 1.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геміксерафі́ты

(ад гемі- + ксерафіты)

расліны засушлівых мясцін, якія не пераносяць працяглага абязводжвання і маюць карані, што дасягаюць грунтавых вод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)