marudzić

marudzi|ć

незак.

1. марудзіць, корпацца, кешкацца;

2. разм. капрызіць, капрызнічаць;

Tomek ~ł o pójście na spacer — Томак капрызіў, каб не ісці на прагулку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vorán

a

1) напе́радзе, на чале́

2) напе́рад

◊ ímmer lángsam ~! — ≅ пама́лу е́дучы, дале́й зае́дзеш!

j-m ~ sein — ісці́ напе́радзе, быць пе́ршым; спарт. ве́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gelíngen

* vi (s) ла́дзіцца, атры́млівацца, ісці́ на лад

die Sáche will nicht ~ — спра́ва не ідзе́ на лад

es wird mir ~ — гэ́та мне ўда́сца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hápern

vimp

1) бракава́ць, не хапа́ць

es hápert an… — браку́е [не хапа́е] (чаго-н.)

2) не ісці́ на лад

worán hápert es? — у чым ця́жкасць [замі́нка, затры́мка]?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tail​1 [teɪl] n.

1. хвост

2. ніз; за́дняя ча́стка, за́днік (самалёта, каметы і да т.п.)

3. infml шпік, шпег

♦

heads or tails? аро́л ці рэ́шка?;

have one’s tail between one’s legs infml падку́рчваць хвост, бая́цца;

be on smb.’s tail ісці́ сле́дам;

turn tail кі́нуцца наўцёкі; даць драпака́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tick​3 [tɪk] v.

1. ці́каць (пра гадзіннік)

2. памяча́ць «пту́шачкай»

tick away [ˌtɪkəˈweɪ] phr. v. бе́гчы, ху́тка ісці́, ляце́ць (пра час);

Meanwhile the minutes kept ticking away. Між тым хвіліны ўсё ляцелі.

tick by [ˌtɪkˈbaɪ] phr. v. =

tick awaytick off [ˌtɪkˈɒf] phr. v.

1. рабі́ць паме́ту, ста́віць «пту́шачку»

2. infml даць наганя́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чуцца, гучаць, разлягацца, раздавацца / з рэхам: аддавацца; зычэць (разм.); ісці, бегчы, несціся, разносіцца, даносіцца, даходзіць, далятаць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Драбяза́ ’драбяза, дробязь’ (БРС, Нас., Касп., Шат.), драбіза́ (Бяльк.), ’дробныя адходы саломы’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. далей дробязга́ ’тс’ (Касп.), драбазга́ ’дробязь’ (Байк. і Некр.), драбязго́вы ’дробязны’ (БРС), драбязі́ць ’ісці дробным крокам’ (БРС). Пад праформай *drobězgъ Трубачоў (Эт. сл., 5, 118) аб’яднаў вялікую групу слоў тыпу бел. (укр. дрі́бʼязок, рус. дробезга́, польск. drobiazg, ст.-чэш. droběz і г. д.). Зыходным з’яўляецца дзеяслоў *drobiti і яго гняздо; суфіксацыя — *‑ězgъ. Ст.-бел. дробязкгъ, дробязокъ ’дробязь’ запазычаны, паводле Булыкі (Запазыч., 102), з польск. drobiazg.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тпру́ці дзіцяч. ’на двор, на вуліцу’ (Сцяш. Сл.), ’гулянне з малым на вуліцы’ (Паўл.), ’на вуліцу (у размове з дзецьмі)’ (ТС), тпру́цькі ’пашлі!, паехалі!’, тпру́ці, тпру́цечкі, тпру́ценькі — выгукі, якімі пабуджаюць дзяцей да прагулкі (мсцісл., Юрч. СНС). Параўн. укр. дыял. тпру, дбру, тпру́ті, тпру́тю‑га́йтю ’гуляць, ісці ў госці’ (пры размове з дзецьмі)’ (Горбач, Дитяч.), рус. смал. тпрутьки, тпрутечки ’тс’. Германовіч (Междом., 66) мяркуе, што першапачаткова значыла запрашэнне на двор, дзе знаходзілася жывёла, або пакатацца на кані, тады звязана з тпру, тпруць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плыть несов., в разн. знач. плы́сці, плыць;

◊

плыть в ру́ки плы́сці (плыць) у ру́кі;

плыть по тече́нию за вадо́й ісці́ (плы́сці); жыць, як набяжы́ць;

плыть про́тив тече́ния плы́сці (плыць) су́праць цячэ́ння;

плыть скво́зь па́льцы плы́сці (плыць) праз па́льцы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)