бяздушны прыметнік
-
Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці, чэрствы.
- Б.
чалавек .
- Б.
-
Халодны, сухі.
- Бяздушная ігра артыста.
|| назоўнік: бяздушнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бяздушны прыметнік
Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці, чэрствы.
Халодны, сухі.
|| назоўнік: бяздушнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
вегетарыянец назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: вегетарыянка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
удачлівы прыметнік
Такі, якому ўсё ўдаецца, справы якога заўсёды завяршаюцца ўдачай.
|| назоўнік: удачлівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
парашутыст назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: парашутыстка.
|| прыметнік: парашутысцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
паршывец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае
Дрэнны, паршывы (у 2 знач.)
|| жаночы род: паршыўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пенсіянер назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: пенсіянерка.
|| прыметнік: пенсіянерскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
перасяленец назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: перасяленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
песіміст назоўнік | мужчынскі род
|| жаночы род: песімістка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
практык назоўнік | мужчынскі род
Работнік, які добра вывучыў сваю справу на практыцы.
Практычны, дзелавы
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
загартоўка назоўнік | жаночы род
гл. загартаваць.
Фізічная або маральная стойкасць, вынослівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)