Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́хрысць, ‑я, м.
Разм.
1.Уст.Чалавек нехрысціянскай веры, а таксама чалавек, які не верыць у бога.
2.Лаянк. Бессаромны, бессардэчны чалавек. [Шаройка:] — Ну, брат, не людзі, а нехрысці... Хоць кол на галаве [чашы]. Проста распанеў народ: да васьмі спяць, да дзесяці снедаюць.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́рвар
(гр. barbaros = чужаземец)
1) некультурны чалавек (у старажытных грэкаў і рымлян — усякі чужаземец, чужы іх культуры);
2) грубы, жорсткі чалавек.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
нешчаслі́вец, ‑ліўца, м.
Разм. Нешчаслівы чалавек; няўдачнік. Раней.. у рэкруты ішлі таксама толькі нешчасліўцы — па жараб’ёўцы, ды і то пяць чалавек з тысячы душ.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сангвіні́чны, ‑ая, ‑ае.
Жвавы, жыццярадасны, з хуткай узбуджальнасцю, бурнай рэакцыяй (пра тэмперамент, характар). // Якому ўласцівы такі тэмперамент. Сангвінічны чалавек.// Які ўласцівы сангвініку. Чалавек сангвінічнага складу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фразёр, ‑а, м.
Чалавек, які любіць гаварыць напышлівыя фразы (у 2 знач.). Кідала — гэта фразёр, няшчыры чалавек, яму абы паказаць сябе, абы высунуцца наперад.Кучар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Jámmergestalt
f -, -en убо́гая [мізлю́ная] фігу́ра, ва́рты жа́лю чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Knilch
m -s, -e) груб. агі́дны (непрые́мны) чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tóllkopf
m -es, -köpfe вар’я́т, шале́нец, безразва́жны чалаве́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gelégenheitsarbeiter
m -s, - чалаве́к, які́ ма́е выпадко́вы заро́бак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)