Verbum

маўклі́вы, -ая, -ае.

1. Які не любіць многа гаварыць; немнагаслоўны.

М. чалавек.

2. Зразумелы без слоў.

Маўклівая згода.

|| наз. маўклі́васць, -і, ж.

мярзля́к, мерзляка́, мн. мерзлякі́, мерзляко́ў, м. (разм.).

Чалавек, вельмі адчувальны да холаду, марозу.

|| ж. мярзля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

мярзо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Мярзотны, подлы чалавек; нягоднік.

Многа яшчэ мярзотнікаў на зямлі.

|| ж. мярзо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

назіра́льны, -ая, -ае.

1. Які прызначаны для назірання.

Назіральная вышка.

2. Той, хто валодае назіральнасцю, умее назіраць (у 1 знач.).

Н. чалавек.

наса́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

1. Чалавек з вялікім носам.

2. Птушка з доўгай дзюбай або жывёліна з вялікім носам.

жада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

Ж. госць.

Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

Мой адзіны, мой ж. чалавек!

графама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, ахоплены графаманіяй.

|| ж. графама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. графама́нскі, -ая, -ае.

гульта́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Лянівы чалавек, лодар.

|| ж. гульта́йка, -і, ДМ -та́йцы, мн. -і, -та́ек.

|| прым. гульта́йскі, -ая, -ае.

вогнепакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які пакланяецца агню як бажаству.

|| ж. вогнепакло́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вогнепакло́нніцкі, -ая, -ае.

аферы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца аферамі, прайдзісвет.

|| ж. аферы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.