Verbum

vermögend

a

1) замо́жны, бага́ты

2) здо́льны (што-н. зрабіць); уплыво́вы

viel ~ — ве́льмі ўплыво́вы

verspótten

vt насміха́цца, здзе́квацца (з каго-н., чаго-н.), высме́йваць (каго-н., што-н.)

Vógelperspektive, Vógelschau

[-və]

f - перспекты́ва

etw. aus der ~ beóbachten — назіра́ць што-н. з птушы́нага палёту

beánspruchen

vt патрабава́ць (чаго-н.), прэтэндава́ць (на што-н.)

viel Zeit ~ — патрабава́ць шмат ча́су

bestéigen

* vt

1) узыхо́дзіць, падыма́цца (на што-н.)

2) сяда́ць (на каня, на параход)

Bewéis

m -es, -e до́каз, аргуме́нт

éinen ~ von etw. (D) gében* [líefern] — даказа́ць што-н.

Stíllschweigen

n -s маўча́нне

~ beóbachten — захо́ўваць маўча́нне

etw. mit ~ übergéhen* — абысці́ што-н. маўча́ннем

ábarten

vi (s)

1) адхіля́цца

2) змяня́цца

3) зво́дзіцца, ператвара́цца ў што-н. го́ршае

ábwägen

* vt

1) узва́жваць (што-н.)

2) узва́жваць, абду́мваць

séine Wórte ~ — узва́жваць свае́ сло́вы

ábzwingen

* vt (D) адбіра́ць сі́лай (што-н. у каго-н.); дамага́цца сі́лай (чаго-н.)