рассячы́ і рассе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак.

1. каго-што. Секучы, раздзяліць на часткі.

Р. палена.

2. што. Нанесці глыбокую рану, парэз чым-н. вострым.

Р. палец.

Р. нагу.

3. перан., што. Моцным рухам прарэзаць, раздзяліць, раз’яднаць.

Баржа рассекла водную гладзь.

Рака рассекла луг на дзве часткі.

Р. армію праціўніка.

|| незак. рассяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. рассяка́нне, -я, н. і рассячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Чысцячы, вадзіць чым-н. узад і ўперад па паверхні.

Ш. падлогу.

2. што аб што, па чым і чым. Церці (у 1 знач.) паверхняй аднаго прадмета аб паверхню другога.

Кола шаруе аб дошку.

Дно лодкі шаравала аб зямлю.

|| зак. вы́шараваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны (да 1 знач.) і пашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. шарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бузава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Разм. Псаваць, трапаць, не берагчы што‑н. Бузаваць адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атычкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Абставіць, абазначыць вехамі, тычкамі што‑н. Атычкаваць участак зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́балбатаць, ‑бачу, ‑бачаш, ‑бача; зак., што.

Расказаць пра тое, што неабходна было трымаць у сакрэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́майстраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць што‑н. з вялікім майстэрствам; змайстраваць. Вымайстраваць скрыпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пытаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выведаць у працэсе гутаркі што‑н. патаемнае. Выпытаць сакрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́смыкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Вырваць, выцягнуць; вышмаргнуць што‑н. у некалькі прыёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аза́ддзе, ‑я, н., зб.

1. Тое, што і пазаддзе.

2. Тое, што знаходзіцца, цягнецца ззаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Накласці на што‑н. пломбу; запячатаць пры дапамозе пломбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)