Verbum

адгалінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што (спец.).

Зрабіць адгалінаванне (у 2 і 3 знач.).

А. парастак.

А. дарогу.

|| незак. адгаліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. адгаліно́ўванне, -я, н.

|| наз. адгалінава́нне, -я, н. і адгаліне́нне, -я, н.

абагрэ́ць, -рэ́ю, -рэ́еш, -рэ́е; -рэ́ты; зак., каго-што.

1. Сагрэць, зрабіць цёплым.

А. рукі.

А. кватэру.

2. перан. Ахінуць ласкай, клопатам.

А. сірату.

|| незак. абаграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абагрэ́ў, -рэ́ву, м. (спец.) і абаграва́нне, -я, н.

люк, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Адтуліна, якая закрываецца векам, напр., на палубе карабля, і інш.

Каналізацыйны л.

2. Адтуліна для зброі ў борце судна, самалёта і інш. (спец.).

Люкі для кулямётаў.

|| прым. лю́кавы, -ая, -ае.

палаві́нчаты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх частак, палавін (спец.).

Палавінчатая цэгла (бітая).

2. перан. Пазбаўлены цэласнасці, паслядоўнасці, які не даводзіць чаго-н. да канца.

Палавінчатыя меры.

Палавінчатае рашэнне.

|| наз. палаві́нчатасць, -і, ж. (да 2 знач.).

пальпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Пры медыцынскім аглядзе даследаваць які-н. орган ці частку цела, абмацваючы рукамі.

П. селязёнку.

|| наз. пальпава́нне, -я, н. і пальпа́цыя, -і, ж.

|| прым. пальпацы́йны, -ая, -ае.

папра́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ра́вак, ж.

1. гл. паправіцца, паправіць.

2. Змена, дадатак, якія папраўляюць што-н.

П. да плана.

Жыццё ўносіць свае папраўкі.

|| прым. папра́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

П. каэфіцыент.

пла́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Сукупнасць мастацтваў, якія ствараюць аб’ёмныя формы (скульптура, разьба; спец.).

2. Мастацтва рытмічных і грацыёзных рухаў цела.

3. Тое, што і пластычнасць (гл. пластычны ў 4 знач.).

|| прым. пласты́чны, -ая,-ае.

плацэ́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед.

|| прым. плацэнта́рны, -ая, -ае.

Плацэнтарныя (наз.; жывародныя млекакормячыя).

прахо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. прайсці.

2. мн. -ы, -аў. Месца, па якім можна прайсці праз што-н., дзе-н.

П. цераз мост.

П. паміж радамі ў тэатры.

○

Задні праход (спец.) — канечная частка прамой кішкі.

развярста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Тое, што і размеркаваць (у 1 знач.).

Р. сродкі.

Р. грошы на новую будоўлю.

2. Вярстаючы набраны тэкст, размеркаваць яго па лістах, старонках (спец.).

|| незак. развёрстваць, -аю, -аеш, -ае.