атэлье́, нескл., н.

1. Майстэрня для пашыву адзення, абутку, рамонту бытавой тэхнікі. Атэлье мод. Тэлевізійнае атэлье.

2. Майстэрня мастака, скульптара, фатографа.

[Фр. atelier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беко́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бекону; які служыць для прыгатавання бекону. Беконная свініна. // Які займаецца прыгатаваннем бекону. Беконная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́рма, ‑ы, ж.

Спец. Уступ на адхоне высокай плаціны, канала, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.

[Ад ням. Berme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліц, ‑у, м.

Лямпа для імгненнай моцнай успышкі святла пры фатаграфаванні. У вестыбюлі палаца культуры было людна, зырка ўспыхвалі бліцы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбра́ннік, ‑а, м.

Высок. Той, хто выбраны для выканання высокіх, адказных абавязкаў. Выбраннікі народа. // Той, хто выбраны ў якасці мужа, каханага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплатны́, ‑ая, ‑ое.

Які праводзіць, робіць выплату. Выплатны пункт. // Прызначаны для выплаты. Каса была маленькая: выплатное акенца, столік каля яго. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырабны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны ці служыць для вырабу дробных рэчаў. Вырабныя матэрыялы. // Звязаны з вытворчасцю дробных рэчаў. Вырабныя майстэрні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяна́рый, ‑я, м.

Вадаём. басейн, абсталяваны для ўтрымання марскіх жывёл і рыб з мэтай назірання за імі і правядзення розных даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

1. Музычная п’еса для васьмі галасоў або інструментаў.

2. Ансамбль з васьмі выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў).

[Ням. Oktett ад лац. octo — восем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анатамі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Спецыяльна абсталяванае памяшканне пры навучальнай установе для ўскрыцця трупаў; анатамічны тэатр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)