нумізма́т, -а,
1. Спецыяліст па нумізматыцы (у 1
2. Чалавек, які займаецца нумізматыкай (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
нумізма́т, -а,
1. Спецыяліст па нумізматыцы (у 1
2. Чалавек, які займаецца нумізматыкай (у 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дэлега́т, -а,
Выбраны або прызначаны прадстаўнік якой
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аспіра́нт, -а,
Той, хто рыхтуецца да самастойнай навуковай дзейнасці ў аспірантуры пры вышэйшай навучальнай або навуковай установе.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
перабі́цца², -б’ю́ся, -б’е́шся, -б’е́цца; -б’ёмся, -б’яце́ся, -б’ю́цца;
Сяк-
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пры́гаршчы, -аў.
1. Складзеныя разам у выглядзе акругленага ёмішча абедзве далоні
2. Колькасць чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
свінча́тка, -і,
1. Злітак свінцу, які выкарыстоўваецца ў бітах або як зброя ў кулачнай бойцы.
2. Свінцовае грузіла на рыбалоўнай сетцы.
3. Нагайка з уплеценым куском свінцу на канцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
удму́рты, -аў,
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фармалі́ст, -а,
1. Чалавек, чыя работа прасякнута фармалізмам (у 1
2. Паслядоўнік фармалізму (у 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
яно́¹,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
усхадзі́цца
1. (о явлениях природы) подня́ться, разбушева́ться;
2. (дойти до крайней степени в проявлении чего-л.) разойти́сь;
3. (о детях) расшали́ться, расшуме́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)