Verbum

забаро́нны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца забаронай, забяспечвае забарону.

Забаронныя меры.

Забаронная зона.

|| наз. забаро́ннасць, -і, ж.

забарса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. што.

Працягнуць аборы ў вушкі лапця.

за́барсні, -яў, адз. за́барсня, -і, ж. (гіст.).

Вяровачныя петлі, пры дапамозе якіх лапаць прымацоўваецца да нагі.

|| прым. за́барсневы, -ая, -ае.

забарыкадава́цца гл. барыкадаваць.

забарыкадава́ць гл. барыкадаваць.

забастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак.

Аб’явіць забастоўку, пачаць баставаць.

забасто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

Арганізаванае масавае спыненне работы на прадпрыемстве з мэтай дабіцца выканання якіх-н. патрабаванняў; стачка.

Усеагульная з.

Аб’явіць забастоўку.

|| прым. забасто́вачны, -ая, -ае.

З. камітэт.

забасто́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Удзельнік забастоўкі.

|| ж. забасто́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. забасто́ўшчыцкі, -ая, -ае (разм.).

забасці́ гл. басці.

за́баўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бавак, ж.

1. Тое, што і забава.

2. Рэч, якая служыць для гульні дзецям; цацка.