наркатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наркатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарматы́ў, ‑тыву,
[Ад лац. normatio — упарадкаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
партэнагене́з і партэнагене́зіс, ‑у,
[Грэч. parthénos — нявінніца і gēnesis — паходжанне, развіццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парытэ́т, ‑у,
1. Прынцып роўнасці і раўнапраўя бакоў пры разборы канфліктаў і пад.
2. Суадносіны валют розных краін у золаце.
[Ад лац. paritas, paritatis — роўнасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парэнхі́ма, ‑ы,
1. Асноўная тканка якога‑н. органа.
2. Асноўная тканка раслін, якая складаецца з клетак аднолькавага памеру.
[Ад грэч. parénchýma — напаўненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паскарэ́нне, ‑я,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нелікві́д, ‑а,
[Ад лац. liquidus — вадкі, пякучы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перцыпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
[Лац. percipere — успрымаць, адчуваць, разумець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпо́лак, ‑лка,
1. Дошка каля печы, на якой мацуецца пол 2.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пульса́тар, ‑а,
1. Прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.
2. Прыбор, машына, якія працуюць з раўнамернымі штуршкамі і перапынкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)