кансігна́тар, ‑а, м.

Спец. У капіталістычных краінах — гандлёвы пасрэднік, які прадае тавар, прывезены з-за мяжы для продажу па камісійных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карава́н-сара́й, ‑я, м.

Месца стаянкі караванаў з памяшканнямі для людзей і грузаў у краінах Пярэдняга Усходу, Сярэдняй Азіі і Закаўказзя.

[Ад перс. kār(e)vān — караван і särai — палац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбана́рый, ‑я, м.

Член тайнага таварыства, заснаванага ў Італіі ў пачатку 19 ст. для барацьбы супраць чужаземнага прыгнёту, за ўз’яднанне Італіі.

[Іт. carbonaro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілаграмаме́тр, ‑а, м.

Адзінка вымярэння энергіі (работы), роўная рабоце, што затрачваецца для падняцця масы ў 1 кілаграм на вышыню 1 метр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінапанара́ма, ‑ы, ж.

1. Панарамны кінафільм. // Кінатэатр для дэманстрацыі панарамных кінафільмаў.

2. Кінафільм з шырокім і шматгранным паказам якіх‑н. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісларо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кіслароду. Кіслародны пах. // Які прызначаны для вырабу кіслароду. Кіслародны цэх.

•••

Кіслародная падушка гл. падушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́ксавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да коксу. Коксавая вытворчасць. // Прызначаны для каксавання. Коксавыя батарэі. Коксавая печ.

•••

Коксавы газ гл. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да круп, прызначаны для іх вырабу. Крупяная прамысловасць. Крупяныя культуры. // Прыгатаваны з круп. Крупяны суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́льба, ‑ы, ж.

Разм. Палка з загнутым верхнім канцом для апоры пры хадзьбе. Абапёршыся на кульбу, дзед уважліва разглядаў дзяцей. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перавозкі лесу (у 2 знач.); які служыць для яго перавозкі. Лесавозны транспарт. Лесавозныя дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)