1.Які мае адносіны да гідраўлікі. Гідраўлічнае даследаванне.
2.Які дзейнічае пры дапамозе напору, ціску вадкасці. Гідраўлічны прэс.//Які выконваецца з дапамогай ціску вадкасці. Гідраўлічнае выпрабаванне катлоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ато́ра Вузенькі загон, які атрымаўся пасля таго, як узаралі шырокі загон; на нізкім полі загончык з дзвюма глыбокімі разорамі паабапал (Жытк.). Тое ж атор (Зэльв.Сцяцко), аторыца (Жытк.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
лажбі́на Нізіна, месца паміж гор, пагоркаў (Слаўг., Шчуч.). Тое ж лажбіна́ (Пол.), лажбя́к (Слаўг., Пол.) .
□ ур. Лажбі́на (луг на беразе Нёмана, які парос лесам) каля в. Дакубава Гродз.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
прыле́сак Невялікі дробны лес, які знаходзіцца на полі або на краю ляснога масіву (Зах. Бел.Др.-Падб., Рэч., Слаўг.). Тое ж прыле́снічча, прыле́сенне, прыле́ссе, прылясоўе, прылясні́чча, прылясо́вічча (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
сухадо́л
1. Сенажаць на нізкім, але сухім месцы (БРС). Тое ж сухадоліна (Віц.Нік. 1895, Нас.).
2. Роў з крутымі берагамі, які ўтварыўся ад веснавых вод (Слаўг., Шчуч.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
шавялі́ Месца, дзе рос буйны лес, які ішоў на па́лі (Слаўг.). Тое ж шэвялі (Слаўг.).
□б. пас. Чортавы Шэвелі (1926), ур. Чортавы Шавялі́ (поле) каля в. Бязуевічы Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sáchverständig
1.
aякі́ ве́дае спра́ву, кампетэ́нтны
von ~er Séite — з бо́ку [по́гляду] спеціялі́ста
2.
adv з ве́даннем спра́вы, як спеціялі́ст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
o!
int (у спалучэнні з іншымі словамі) о!, ах!
~ ja! — o, так!
~ weh! — які́ жаль!
~ nicht doch! — дык не (ж)!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
КУЛО́Н,
1) адзінка зараду электрычнага (колькасці электрычнасці) у Міжнар. сістэме адзінак (СІ). Названа ў гонар Ш.А.Кулона. Абазначаецца Кл. 1 Кл роўны эл. зараду, які працякае праз папярочнае сячэнне правадніка за 1 с пры сіле пастаяннага току 1 А, 1 Кл = 1 А∙с. 2) Адзінка патоку электрычнага зрушэння (патоку эл. індукцыі) праз адвольную замкнёную паверхню, у сярэдзіне якой знаходзіцца свабодны зарад 1 Кл.