Verbum

тэкто́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

1. Раздзел геалогіі, які вывучае структуру зямной кары, яе рух і дэфармацыі.

2. У архітэктуры: тое, што і архітэктоніка.

|| прым. тэктані́чны, -ая, -ае.

тэрмая́дзерны, -ая, -ае.

Які адносіцца да рэакцый зліцця некаторых лёгкіх ядраў атама ў больш цяжкія пры звышвысокіх тэмпературах з вылучэннем велізарнай колькасці энергіі за вельмі кароткі прамежак часу.

Тэрмаядзерная рэакцыя.

узбро́ены, -ая, -ае.

Які мае адносіны да барацьбы са зброяй у руках.

У. атрад.

Узброенае паўстанне.

Узброеныя сілы (армія, войскі). У. нейтралітэт (неўмяшанне ў вайну пры поўнай да яе гатоўнасці).

уйгу́ры, -аў, адз. уйгу́р, -а, м.

Народ, які жыве на тэрыторыі Кітая, у Казахстане, Кыргызстане, Узбекістане, Афганістане.

|| ж. уйгу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. уйгу́рскі, -ая, -ае.

уто́пія, -і, ж.

Нешта фантастычнае, нязбытнае, неажыццявімая мара [паводле назвы рамана англійскага пісьменніка 16 ст. Т.

Мора, які апісаў уяўны ідэальны грамадскі лад будучыні].

|| прым. утапі́чны, -ая, -ае.

У. сацыялізм.

фразёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які любіць гаварыць фразы (у 2 знач.), напышлівыя, пустыя прамовы.

|| ж. фразёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. фразёрскі, -ая, -ае.

шку́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., пагард.).

Пра чалавека, які клапоціцца толькі пра асабістую выгаду, не думаючы пра іншых.

|| ж. шку́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. шку́рніцкі, -ая, -ае.

экскурсаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які вядзе экскурсію і дае неабходныя тлумачэнні.

|| ж. экскурсаво́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак (разм.).

|| прым. экскурсаво́дчы, -ая, -ае.

эласты́чны, -ая, -ае.

1. Гнуткі і пругкі, які мае ўласцівасць расцягвацца.

Э. бінт.

2. перан. Плаўны, пазбаўлены рэзкасці, мяккі.

Эластычныя рухі.

|| наз. эласты́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

яць, -я, м.

Назва літары «Ѣ», што абазначала ў старажытнасці асаблівы гук, які пазней супаў з «е».

◊

На яць (разм., жарт.) — вельмі добра, як патрабуецца.

Выканаць што-н. на яць.