акцэптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акцэптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антагенеты́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агламера́т, ‑у,
1. Рыхлае скапленне розных горных народ і мінералаў.
2. Спечаная ў кавалкі дробная або пылападобная руда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ада́жыо,
1.
2.
[Іт. adagio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абагача́льнік, ‑а,
1. Рэчыва, састаў і пад., якія паляпшаюць якасць глебы, руды, мінералаў і пад.
2. Спецыяліст па абагачэнню выкапняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́вісь, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
медыя́цыя, ‑і,
[Лац. mediatio — пасрэдніцтва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
металізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)