стэрылізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак.
1. што. Зрабіць (рабіць) стэрыльным, абеззаразіць (-ражваць).
2. каго-што. Зрабіць (рабіць) няздольным даваць патомства шляхам асобай аперацыі (спец.).
|| наз. стэрыліза́цыя, -і, ж.
|| прым. стэрылізацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
супрацьпаказа́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (спец.).
1. Спецыяльная заўвага, якая ўказвае на шкоднасць або немагчымасць ужывання, прымянення чаго-н., якога-н. лякарства, лячэння і інш.
С. да прымянення антыбіётыкаў.
2. Паказанне, якое супярэчыць іншаму паказанню.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цэйтно́т, -у, М -но́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў (пры гульні ў шашкі, шахматы; спец.).
2. перан. Востры недахоп часу ў якой-н. справе.
Пастаянны ц.
|| прым. цэйтно́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
цяле́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
1. Ручная ці механічная павозка для перавозкі грузаў.
2. Рухомая частка некаторых машын, тэхнічных канструкцый (спец.).
3. толькі мн. У калёсах — пярэднія колы на восі з аглоблямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ма́нтыя, ‑і, ж.
1. Доўгая шырокая адзежына ў выглядзе плашча. Манаская мантыя. □ Паліцэйскі прывёў Максіма, і ён заняў месца .. на лаве падсудных.. За сталом — трое суддзяў у чорных мантыях. Машара.
2. Спец. Дзве складкі скуры, якія звешваюцца справа і злева ўніз са спіны некаторых беспазваночных жывёл.
3. Спец. Унутраная сфера Зямлі, якая знаходзіцца паміж зямной карой і ядром Зямлі.
[Грэч. mantia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
медыя́тар 1, ‑а, м.
Спец. Тонкая пласцінка (касцяная, цэлулоідная і г. д.) з завостраным канцом, якой іграюць на некаторых струнных музычных інструментах. Каля веснічак .. [Хвядзько] спыняўся, кратаў медыятарам струны і прыслухоўваўся. Лобан.
[Ад лац. mediator — пасрэднік.]
медыя́тар 2, ‑а, м.
Спец.
1. Пасрэднік (звычайна ў дыпламатычных адносінах, гандлёвых пагадненнях).
2. Рэчыва, якое перадае нервовы імпульс з нервовых клетак да рабочых органаў жывёльнага арганізма.
[Ад лац. mediator — пасрэднік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прашы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы; Р мн. ‑шывак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прашываць — прашыць (у 1 знач.).
2. Тое, што і прошва. Як золата, там Узыходзіць зара, такой паэтычнай, З прашыўкаю сіняй. Броўка.
3. Спец. Аперацыя апрацоўкі металу спецыяльным інструментам тыпу працяжкі.
4. Спец. Металарэзны інструмент тыпу працяжкі для апрацоўкі скразных адтулін ці паглыбленняў у метале.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уключа́цца
1. sich éinreihen, sich éinfügen, sich éinordnen;
уключа́цца у спабо́рніцтва sich dem Wéttbewerb ánschließen*;
2. спец sich éinschalten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чан м спец, тс разм Kübel m -s, -, Bóttich m -(e)s, -e, Bütte f -, -n; Zúber m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лесанасаджэ́нне н спец Wáldanpflanzung f -, -en, Hólzanbau m -(e)s; Áufforstung f -, -en;
полеахо́ўныя лесанасаджэ́нні Schútzwaldstreifen pl, Schútzwaldanpflanzungen pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)