чего́II
1. нареч., разг. чаго́; (почему) чаму́; (для чего) наво́шта, нашто́;
чего́ ты так до́лго е́здил чаго́ (чаму́) ты так до́ўга е́здзіў;
чего́ мне говори́ть непра́вду? наво́шта (нашто́) мне гавары́ць няпра́ўду?;
2. межд., прост. чаго́ там; чаго́ ле́пшага.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
◎ Клёкнуць: «сэрца так і клёкне» (Янк. III). Гл. клёк 4.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адбе́гацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Паздаравець, паправіцца на волі, на выгодзе. За лета гэта худзеча так адбегаецца па цёплым пяску, так адап’ецца смачнага вясковага малака, так загартуецца пад давольным сонейкам і ветрам, што пад восень дзіўна робіцца, няўжо гэта тыя самыя заморкі? Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўбяды́, ж., у знач. вык.
Разм. Не вельмі вялікая бяда, не так дрэнна, не так страшна. [Васіль Іванавіч:] — Бачу я, што бяда ваша не такая яшчэ вялікая. Такая бяда, можна сказаць, паўбяды. Лынькоў. [Каршукоў:] — Думаў адно, а выйшла не так, як хацелася. Ну, ды гэта яшчэ паўбяды. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Lohn
m -(e)s, Löhne
1) зарабо́тная пла́та, заро́бак
2) узнагаро́да; перан. адпла́та, по́мста
◊ wie die Árbeit, so der ~ — ≅ як дба́еш, так і ма́еш; як узарэ́ш, так і збярэ́ш
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
го́жа,
1. Прысл. да гожы.
2. безас. у знач. вык. Прыгожа, прыемна, прыветна. Усюды так гожа і спевы ліюцца. Гурло. // Варта, трэба. Не гожа так рабіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паму́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Мучыцца некаторы час. [Максім:] — Не трэба так абыякава адносіцца да яго пачуцця.. Не кахаеш — так і скажы. Хлопец памучыцца і супакоіцца. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Плюхацца некаторы час. Не любіў Косцік мыцца. А цяпер так бы паплюхаўся ў гарачай вадзе з мылам, так бы паплюхаўся. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іна́кш.
1. прысл., злуч. супраціўны. Тое, што і іначай.
2. злуч. далучальны. Далучае члены сказа, якія растлумачваюць змест папярэдніх слоў ці сказаў.
◊
Інакш кажучы — іншымі словамі.
Так ці інакш — ва ўсякім выпадку, тым ці іншым спосабам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кане́чне.
1. пабочн. сл. Само сабой зразумела, без сумнення.
Я, к., нічога не ведала.
2. прысл. Абавязкова, што б ні здарылася.
К. я не паеду ў вёску.
3. часц. Так, вядома. — Ці маеце ахвоту падарожнічаць? — К!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)