селагіне́ла

(н.-лац. selaginella, ад лац. selago = назва расліны)

травяністая расліна класа плывунападобных з чатырохрадна размешчаным лісцем, пашыраная пераважна ў тропіках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сенберна́р

(фр. Saint-Bernard = назва манастыра ў Альпах)

парода вялікіх дужых, пераважна даўгашэрсных сабак, якія ў асноўным выкарыстоўваюцца як вартавыя сабакі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

страмбамо́нас

(н.-лац. strombomonas)

аднаклетачная водарасць сям. эўгленавых, якая пашырана пераважна ў невялікіх стаячых, радзей праточных прэсных або крыху мінералізаваных вадаёмах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэманіфа́нтэс

(н.-лац. stemonyphantes)

павук сям. лініфіідаў, які жыве пераважна на ўзлесках, у светлых хвойных і мяшаных лясах на травяністых раслінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субрэ́тка

(фр. soubrette)

бойкая, вясёлая, знаходлівая служанка, памочніца сваёй пані ў любоўных інтрыгах як персанаж даўніх камедый і вадэвіляў (пераважна французскіх).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

траілі́т

(ад іт. D. Troili = прозвішча іт. вучонага 18 ст.)

мінерал групы сульфідаў бронзава-жоўтага колеру, які трапляецца пераважна ў метэарытах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэмалі́т

(ад ням. Tremola = назва даліны ў Швейцарыі)

мінерал класа сілікатаў белага або шаравата-белага колеру; выкарыстоўваецца пераважна ў хімічнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храма́ты

(ад гр. chroma, -atos = колер, фарба)

солі хромавай кіслаты, афарбаваныя ў жоўты колер; выкарыстоўваюцца пераважна ў тэкстыльнай і скураной прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шызацукраміцэ́ты

(ад гр. schizo = раздзяляю, расшчапляю + цукраміцэты)

сумчатыя грыбы сям. цукраміцэтавых, якія пашыраны пераважна ў тропіках; развіваюцца ў соках пладовых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энды́вій

(н.-лац. endivia)

травяністая расліна сям. складанакветных, якая пашырана пераважна ў Міжземнамор’і; на Беларусі інтрадукавана як салатная расліна; цыкорыя салатная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)