тырча́ць

1. (вытыркацца) ábstehen* vi (h, s), hervórstehen* vi; hervórragen vi;

валасы́ тырча́ць die Háare stéhen ab [stéhen in álle Ríchtungen, stéhen zu Bérge];

2. (знаходзіцца) разм stécken vi;

тырча́ць пе́рад вачы́ма beständig vor j-s Áugen sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

няпраўда назоўнік | жаночы род

  1. Тое, што знаходзіцца ў супярэчнасці з праўдай; хлусня.

    • Няпраўдай свет пройдзеш, ды назад не вернешся (з народнай творчасці).

  2. Ашуканства, падман.

    • Многа пабачыў на вяку ашуканства і няпраўды.

  3. у знач. выказніка: Не адпавядае сапраўднасці.

    • Н., што ён памяняў месца працы.
    • — Ён твой сябар? Н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пільнавацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. чаго. Знаходзіцца паблізу чаго-н., не адыходзіцца.

    • П. хаты.

  2. Хадзіць следам за кім-н., трымацца каго-н.

    • П. бацькі.

  3. чаго. Удзяляць увагу чаму-н.

    • П. гаспадаркі.

  4. чаго. Прытрымлівацца чаго-н., кіравацца чым-н.

    • П. правіл, дысцыпліны.

  5. Асцерагацца, быць уважлівым.

    • Пераходзячы дарогу, трэба п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ядок назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто есць, мае патрэбу ў харчаванні або (звычайна з азначэннем) пра чалавека, які выяўляе пэўныя адносіны да яды.

    • Які я., такі і работннк (з народнага).

  2. Той, хто харчуецца дзе-н. або знаходзіцца дзе-н. на харчовым забеспячэнні.

    • Размеркаваць па едаках.

|| прыметнік: ядоцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

remain [rɪˈmeɪn] v. fml

1. застава́цца;

Only one question remains to be answered. Застаецца адказаць толькі на адно пытанне.

2. знахо́дзіцца, быць;

remain at home застава́цца до́ма

3. захо́ўвацца; застава́цца ў пэ́ўным ста́не;

remain silent захо́ўваць маўча́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

content​1 [ˈkɒntent] n.

1. pl. contents зме́сціва; то́е/усё, што змяшча́ецца/знахо́дзіцца (у чым-н.)

2. pl. contents змест;

a table of contents змест

3. су́тнасць, асно́ўны змест

4. утрыма́нне (чаго-н. у чым-н.), ко́лькасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брак​I (супружество) шлюб, род. шлю́бу м.;

вступа́ть в брак браць шлюб;

вступи́ть в брак узя́ць шлюб, пажані́цца;

состоя́ть в браке быць (знахо́дзіцца) у шлю́бе, быць жана́тым, быць заму́жняй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зняволены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зняволіць.

2. у знач. наз. зняволены, ‑ага, м.; зняволеная, ‑ай, ж. Той (тая), хто пазбаўлены волі і знаходзіцца ў турме. Усе пабеглі да турмы вызваляць зняволеных. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжрадковы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міжрадкоўя. // Які праводзіцца паміж двума радкамі пасаджаных ці пасеяных раслін. Міжрадковая праполка.

2. Які знаходзіцца паміж радкамі тэксту. // перан. Звязаны з чытаннем паміж радкоў; патаемны. Міжрадковы сэнс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міністэрства, ‑а, н.

1. Вышэйшая дзяржаўная ўстанова, якая ведае асобнымі галінамі дзяржаўнага кіравання і народнай гаспадаркі, а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэтая ўстанова. Міністэрства замежных спраў.

2. У сістэме буржуазнага парламентарызму — састаў міністраў данага ўрада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)