задні прыметнік
Які знаходзіцца ззаду, накіраваны назад.
- Заднія ногі каня.
- Задняе кола.
- З. ход (ход назад).
- Заднім днём (больш раннім, чым было на самой справе).
- Без задніх ног (размоўнае) — пра вялікую стомленасць.
- Заднім розумам моцны (размоўнае) — пра непрадбачлівага, някемлівага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
знаёмы прыметнік
-
Такі, пра якога ведалі раней, вядомы.
-
Які зведаў, выпрабаваў што-н.
- Чалавек, з. з тутэйшымі парадкамі.
-
Які знаходзіцца ў знаёмстве (у 1 знач.) з кім-н., асабіста вядомы.
- З. чалавек.
- Добры з. (наз,).
- Спаткаць знаёмага (назоўнік).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
гідрафі́ты
(ад гідра- + -фіты)
водныя расліны, у якіх у вадзе знаходзіцца толькі ніжняя частка (напр. рыс, чарот азёрны); параўн. гідатафіты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
obiegowy
obiegow|y
1. вярчальны;
2. абаротны; які знаходзіцца ў абароце;
karta ~a — абходны (абыходны) ліст
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
położony
położon|y
размешчаны; расстаўлены;
wieś ~a jest nad rzeką — вёска ляжыць (знаходзіцца, размешчана) каля ракі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
мо́лот мо́лат, -та м.;
◊
быть (находи́ться, оказа́ться и т. п.) ме́жду ~ом и накова́льней быць (знахо́дзіцца, апыну́цца і да таго́ падо́бнае) памі́ж (між) мо́латам і кава́длам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
квітне́ючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад квітнець.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане росквіту; пышны, прыгожы. Квітнеючы край.
3. Дзеепрысл. незак. ад квітнець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяздзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Не праяўляць дзейнасці; пасіўнічаць. Вярнуцца ў Шумілава і чакаць світання — значыць бяздзейнічаць. Чарнышэвіч. // Не працаваць, знаходзіцца ў стане спакою (пра машыны, прадпрыемствы і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высь, ‑і, ж.
Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй; вышыня. Я чую гул. У высях недзе Ракоча, кружыць самалёт. Колас. Арол чорны ўецца ў высі, Крыл[а]мі махае. Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпе́чны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размяшчаецца каля печы. Прыпечны палок. □ [Мужчыны] тузаліся ўжо ля дзвярэй, зачапілі нагамі рагачы ў прыпечным закутку, і яны з глухім лязгатам пасыпаліся долу. Б. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)