шашэ́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да шашы. Бензін.. перавозілі па шашэйным мосце і там грузілі ў вагоны. Лынькоў. // Які праводзіцца на шашы. Шашэйныя велагонкі. // Які з’яўляецца шашой. Група партызан атрымала баявое заданне ўзарваць мост, што знаходзіўся на шашэйнай дарозе, якая вяла да Мінска. Шыловіч. // Звязаны з пракладкай, рамонтам і эксплуатацыяй шашы. Шашэйныя работы. Шашэйныя рабочыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адэнаві́русы
(ад гр. aden = залоза + вірусы)
група вірусаў, якія выклікаюць шэраг захворванняў — востры катар дыхальных шляхоў, кан’юнктывіт, энтэракаліт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
амфібо́лы
(гр. amphibolos = двухсэнсавы, падманлівы)
група мінералаў класа сілікатаў, крэменякіслыя злучэнні магнію, жалеза, кальцыю, часам алюмінію і натрыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
антрапано́зы
(ад антрапа- + -ноз)
група заразных хвароб, узбуджальнікі якіх здольныя паражаць толькі чалавека (напр. грып, тыфы, дыфтэрыя, сіфіліс).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бластады́ск
(ад бласта- + дыск)
група клетак, размешчаных у выглядзе дыска на анімальным полюсе яйцаклеткі пры яе няпоўным драбленні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гісто́ны
(ад гр. histos = тканка)
група простых бялкоў (пратэінаў), якія змяшчаюцца ў ядрах большасці клетак жывёл і раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ініцыя́тар
(фр. initiateur, ад лац. initiator)
асоба, група асоб або арганізацыя, якім належыць пачын у якой-н. справе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
клі́ка
(фр. clique = банда)
група людзей, якія імкнуцца любымі сродкамі дасягнуць якіх-н. карыслівых мэт (напр. прыдворная к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лепто́ны
(ад гр. leptos = лёгкі)
група найбольш лёгкіх элементарных часціц (нейтрына, антынейтрына, электрон, пазітрон, пазітыўны і негатыўны мюоны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мікрафі́ты
(ад мікра- + -фіты)
група раслін, пераважна водарасцей, большасць якіх мае мікраскапічныя памеры і ўваходзіць у склад фітапланктону.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)