Verbum

метэо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да метэора. Метэорнае цела. Метэорнае жалеза.

2. Спец. Звязаны з атмасферай, атмасфернымі з’явамі. Метэорныя воды.

міжпу́цце, ‑я, н.

Спец. Адлегласць, палоса паміж двума трамвайнымі або чыгуначнымі пуцямі. Па шпалах ісці было няёмка, і .. [Канстанцін Сцяпанавіч] скіраваў на міжпуцце. Васілёнак.

нака́тнік, ‑а, м.

Спец. Прылада ў гармаце, пры дапамозе якой ствол гарматы вяртаецца на месца пасля адкату яго пры выстрале. Спружынны накатнік.

наркатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго і без дап.

Спец. Прывесці (прыводзіць) у стан наркозу (у 1 знач.). Наркатызаваць хворага.

нарматы́ў, ‑тыву, м.

Спец. Эканамічны або тэхнічны паказчык норм, у адпаведнасці з якімі выконваецца якая‑н. работа. Тэхнічныя нарматывы. Нарматывы вытворчай працы.

[Ад лац. normatio — упарадкаванне.]

нелікві́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Маёмасць, якая не можа быць выкарыстана на даным прадпрыемстве і падлягае перадачы каму‑н. або прадаецца.

[Ад лац. liquidus — вадкі, пякучы.]

пабе́гласць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць металу мяняць колер пры награванні. Пабегласць сталі. // Стракатая радужная афарбоўка паверхневага слоя мінералу, якая ўтвараецца пры акісленні.

пабе́глы, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: пабеглы колер — колер паверхні металаў, мінералаў, пакрытай тонкім слоем вокіслаў, які мяняецца ў залежнасці ад тэмпературы.

падса́нкі, ‑нак; адз. няма.

Спец. Кароткія санкі, што прывязваюцца ззаду да вялікіх саней пры перавозцы доўгіх прадметаў (бярвення, дошак і пад.); каркі.

падубі́ць, ‑дублю, ‑дубіш, ‑дубіць; зак., што.

Спец.

1. Выдубіць усё, многае. Падубіць усе шкуры.

2. Дубіць некаторы час. Трэба яшчэ падубіць аўчыны.