ада́жыо,
1.
2.
[Іт. adagio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ада́жыо,
1.
2.
[Іт. adagio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абагача́льнік, ‑а,
1. Рэчыва, састаў і пад., якія паляпшаюць якасць глебы, руды, мінералаў і пад.
2. Спецыяліст па абагачэнню выкапняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвалава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лака́тар, ‑а,
[Ад лац. locare — размяшчаць, змяшчаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лія́ла, ‑а,
1. Форма для адліўкі металу; зложніца.
2. Канал уздоўж борта судна ў ніжняй частцы трума для сцякання вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадыфіка́тар, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Прыстасаванне, якое мяняе работу, дзеянне машыны.
2. ‑у. Рэчыва, якое садзейнічае змяненню структуры металу.
[Ад лац. modificare — відазмяняць, мяняць форму.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадэра́тар, ‑а,
1. Прыстасаванне для рэгулявання сілы гуку ў музычных клавішных інструментах.
2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога прыцішваюць ход машыны.
[Ад лац. moderator — стрымліваючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
медыя́цыя, ‑і,
[Лац. mediatio — пасрэдніцтва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
металізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)