сіно́дзік, ‑а, м.

У праваслаўнай царкве — кніжка, у якую запісваюцца імёны памёршых для памінання іх у час набажэнства; памінальная кніга.

[Ад грэч. synodikos — спадарожнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ске́нер, ‑а, м.

Прыбор, які выкарыстоўваецца для даследавання злаякасных пухлін шляхам назірання над размеркаваннем радыеактыўных ізатопаў, уведзеных у арганізм чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смята́ннік, ‑а, м.

Разм.

1. Пасудзіна для смятаны.

2. Круглы піражок са смятаннай начынкай.

3. Пра чалавека, які любіць смятану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сокавыціска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Апарат або прыстасаванне для выціскання соку з фруктаў, ягад і гародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́лак, ‑лку, м.

Спец. Тонкая скура, якая атрымліваецца пры разразанні скур па таўшчыні. Спілак для скураной галантарэі. Абіванне мэблі спілкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Гатунак вытрыманай моцнай гарэлкі. Палкоўнік сказаў, як адрэзаў, І старкі для моцы глынуў. Грамыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

статаско́п, ‑а, м.

Барометр, які фіксуе самыя нязначныя змены атмасфернага ціску і выкарыстоўваецца для вызначэння вышыні фатаграфавання ў час аэрафотаздымкі.

[Ад грэч. statos — які стаіць і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да страўніка. Страўнікавы сок. Страўнікавыя залозы. // Які прызначаны, служыць для лячэння страўніка. Страўнікавыя кроплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́пніца, ‑ы, ж.

Міска для супу. Раней .. [Антанюк] высмейваў гэтае хаванне дарагіх талерак, супніц: на якое ліха іх тады купляць! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сферо́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння крывізны сферычных паверхняў (лінзаў, шкла ў акулярах і пад.), якая ўжываецца ў аптычнай прамысловасці.

[Ад грэч. sphaira — шар і metréo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)