необы́чный нязвы́чны, нязвы́клы; (необычайный) незвыча́йны;

необы́чное вре́мя незвыча́йны час;

необы́чные слова́ нязвы́чныя (нязвы́клыя) сло́вы;

необы́чный вид незвыча́йны вы́гляд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемо́лвить сов., разг. перакі́нуцца (абмо́віцца) сло́вам; пагавары́ць;

не́ с кем сло́ва перемо́лвить няма́ з кім сло́вам перакі́нуцца (пагавары́ць);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрыма́ць, стры́мліваць zügeln vt, fésthalten* аддз. vt; zurückhalten* vt, behérrschen vt; unterdrücken vt (задушыць);

стрыма́ць гне́ў séinen Zorn behérrschen [zügeln];

стрыма́ць пары́ў éine Áufwallung unterdrücken;

стрыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;

не стрыма́ць свайго́ сло́ва sein Wort bréchen*;

стрыма́ць абяца́нне das Verspréchen éinhalten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

spoken

[ˈspoʊkən]

1.

v., p.p. of speak

2.

adj.

ска́заны

the spoken word — ска́занае сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parenthetic

[,pærənˈӨetɪk]

adj.

1) азнача́льны, вытлумача́льны (сказ або́ сло́ва)

2) узя́ты ў ду́жкі

3) пабо́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

каве́ркаць несов., в разн. знач., разг. кове́ркать;

к. сло́вы — кове́ркать слова́;

к. лі́тары — кове́ркать бу́квы;

к. тэкст — кове́ркать текст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысу́д, -ду м., в разн. знач. пригово́р;

вы́несці п. — вы́нести пригово́р;

што ні сло́ва — п. — что ни сло́во — пригово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлумача́льны

1. (дающий разъяснения) поясни́тельный, объясни́тельный;

~ныя сло́вы — грам. поясни́тельные слова́;

2. (содержащий толкование) толко́вый;

т. сло́ўнік — толко́вый слова́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́пны

1. ме́ткий;

т. стрэл — ме́ткий вы́стрел;

2. перен. уда́чный, ме́ткий;

т. вы́раз — уда́чное выраже́ние;

~нае сло́ва — ме́ткое сло́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шпа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што і без дап.

Разм. Рабіць што‑н. з асобай сілай, энергіяй, імпэтам і пад. Захапіўшы ў першай пары Янка Маньку, Юрка Раю, Даюць дыхту, даюць жару, «Сербіянку», «Польку» шпараць. Купала. Слова за слова і ўжо цэлую прамову шпарыць жандар. Лынькоў. Матацыклісты шпараць па шашы. Паветра рэжуць, як электрапілы, У рокаце — надрыўны крык душы. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)