фра́у,

Слова, якое ўжываецца пры ветлівым звароце да замужняй жанчыны, а таксама пры называнні яе імя або прозвішча ў Германіі і некаторых іншых краінах. Добры дзень, фрау Марта!

[Ням. Frau.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чайнво́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Род задачы-галаваломкі на адгадванне слоў, размешчаных у клетачках такім чынам, што апошняя літара папярэдняга слова з’яўляецца першай літарай наступнага і г. д.

[Англ. chain — ланцуг і word — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parole

[pəˈroʊl]

1.

n.

1) умо́ўнае звальне́ньне з турмы́

2) сло́ва го́нару

2.

v.t.

выпуска́ць умо́ўна (вя́зьня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

magic​2 [ˈmædʒɪk] adj. чарадзе́йны; чаро́ўны;

magic tricks чарадзе́йныя фо́кусы;

magic mo ments чаро́ўныя мо́манты;

the magic number чарадзе́йная лі́чба;

the magic word чарадзе́йнае сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

freedom [ˈfri:dəm] n. (from/of) свабо́да, во́льнасць; во́ля;

freedom of assembly свабо́да схо́даў;

freedom of speech свабо́да сло́ва;

a freedom fighter змага́р/барацьбі́т за свабо́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

archaic [ɑ:ˈkeɪɪk] adj. архаі́чны; устарэ́лы;

an archaic form/word архаі́чная фо́рма/архаі́чнае сло́ва;

The system is archaic and needs changing. Сістэма ўстарэла і патрабуе зменаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стрыма́ць, стры́мліваць zügeln vt, fésthalten* аддз vt; zurückhalten* vt, behérrschen vt; unterdrücken vt (задушыць);

стрыма́ць гне́ў séinen Zorn behérrschen [zügeln];

стрыма́ць пары́ў éine Áufwallung unterdrücken;

стрыма́ць сло́ва (sein) Wort hálten*;

не стрыма́ць свайго́ сло́ва sein Wort bréchen*;

стрыма́ць абяца́нне das Verspréchen éinhalten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

słowny

1. на словах; слоўны; вусны;

2. верны свайму слову;

słowny człowiek — чалавек слова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pochodny

pochodn|y

вытворны; другасны;

wyraz ~y — вытворнае слова;

instrumenty ~e фін. вытворныя інструменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акраве́рш

(ад акра- + верш)

верш, у якім пачатковыя літары радкоў складаюць якое-н. імя, слова або фразу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)