туале́т м.
1. род. туале́ту в разн. знач. туале́т;
2. род. туале́та в разн. знач. туале́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уво́д м.
1. род. уво́ду (действие) ввод; см. уво́дзіць 1, 4;
2. род. уво́да (устройство) ввод
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыда́так м.
1. род. прыда́тка анат. прида́ток;
рагавы́ п. — рогово́й прида́ток;
2. род. прыда́тку (что-л. несамостоятельное) прида́ток;
3. род. прыда́тку прида́ча ж.;
памяня́ць без ~тку — обменя́ть без прида́чи;
4. род. прыда́тка грам. приложе́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кампраметава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.
Няславіць каго‑, што‑н. Кампраметаваць увесь род. □ Банда «бацькі Рудольфа» быццам бы супраць акупантаў, але сваімі ганебнымі дзеяннямі кампраметуе партызан. Мікуліч. У заўкоме пачалі шукаць звесткі, якія б кампраметавалі Захара Сцебунёнка. Кавалёў.
[Ням. kompromettieren з фр. compromettere.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Радзі́нка ’расліна, з дапамогай якой прыварожваюць каго-небудзь’ (Нар. Гом.). Суфіксальнае ўтварэнне ад род 1 (гл.), аднак, матывацыя непразрыстая.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́жаны ’родны’ (Нас.). Магчыма, уплыў польск. rodzony ’тс’, звычайна з прыстаўкамі ‑ро́джаны (напр., наро́джаны). Да род 1, радзіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ру́твіца ’род адна- і шматгадовых травяністых раслін і паўкустоў сямейства матыльковых’ (ТСБМ), ’расліна Lotus L.’ (Кіс.). Ад рута (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раздзе́л м.
1. род. раздзе́лу (действие) разде́л;
р. маёмасці — разде́л иму́щества;
2. род. раздзе́ла (часть науки, сочинения, журнала и т.п.) отде́л;
3. род. раздзе́ла, см. глава́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ген
(гр. genos = род, паходжанне)
другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «паходжанне», «утварэнне».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
генеано́мія
(ад гр. genos, -neos = род + -номія)
раздзел сацыялогіі, які вывучае паходжанне і развіццё форм шлюбу і сям’і.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)