Тэкі́нскі — назва пароды белых курэй (ТС). З рус. теки́нский ‘які мае дачыненне да тэкінцаў’ (тэкінцы — туркменская этнічная група).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бадмінто́н

(англ. badminton, ад Badminton = назва горада ў Англіі)

спартыўная гульня, у якой з дапамогай ракетак перакідваецца валан цераз сетку ад аднаго гульца да другога.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

плея́да

(гр. Pleias, -ados = назва групы з сямі старажытнагрэчаскіх паэтаў-трагікаў)

група выдатных дзеячаў навукі, культуры адной эпохі, аднаго напрамку (напр. п. пачынальнікаў беларускай літаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ажагі́ ’зборная, агульная назва ўсіх прылад, неабходных пры печы (вілкі, качарга, чапяла і інш.)’, ожаг (Бір. дыс.). Гл. вожаг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бахму́тка ’соль, якую здабывалі ў крымскіх азёрах’ (Нас.), укр. бахму́тка ’тс’. Назва, утвораная на месцы здабычы солі (бахмутский уезд).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вака́була ’асобнае слова’. Праз польск. з лац. vocabulum ’назва, імя’. Параўн. Шанскі, 1, В, 144; Рудніцкі, 1, 463–464.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Валовая сіла ’чорнае зерне ў жыце’ (КЭС). Назва ўзнікла ў сувязі са станоўчай ацэнкай спарыша (Выгонная, Лекс. Палесся, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Клу́ша ’назва птушкі’ (Мат. Гом.). Рус. клуша ’квактуха, галка, чайка’. Гукапераймальнае. Звязваецца з лат. klukšet ’кудахтаць’ (Фасмер, 2, 255).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Магнолія ’субтрапічнае дрэва, Magnolia’ (ТСБМ). З польск. або рус. мовы. Назва ўзыходзіць да прозвішча франц. батаніка Magnol (XVII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Саўсюкі́, соўсюкі́ ’назва раслін з невянучымі кветкамі’ (воран., Сл. ПЗБ). Паводле Сл. ПЗБ (4, 524), з літ. sausiùkai ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)