rose​1 [rəʊz] n.

1. bot. ру́жа

2. ружо́вы ко́лер

♦

be coming up roses infml знахо́дзіцца ў выда́тным ста́не;

have roses in one’s cheeks infml ≅ кроў з малако́м; як ма́каў цвет

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

situated [ˈsɪtʃueɪtɪd] adj.

1. разме́шчаны;

a badly situated village вёска, яка́я стаі́ць у дрэ́нным ме́сцы

2. fml той, хто знахо́дзіцца ў які́х-н. абста́вінах, умо́вах;

situated as I am у маі́х абста́вінах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Надаку́чыць ’надаесці’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), надоку́чыць ’тс’ (ТС), надакушны ’надаедлівы’ (Мат. Гом.), надакучлівы ’тс’ (Сл. ПЗБ), укр. надокучати, рус. надокука ’тое, чым дакучаюць’, надокушить ’надаесці’. Прыставачнае ўтварэнне, параўн. дакука, якое Насовіч тлумачыць як ’турботы з боку наведвальнікаў ці прасіцеляў’, дакуча́ць ’турбаваць просьбамі ці напамінкам пра што-н.’ (Нас.), што звязваюць з *kukati, гл. кукаць, кукаваць ’кукаваць’ і ’знаходзіцца ў прыгнечаным стане, у чаканні чаго-н.’: Я даўно тут кукую (= не магу адлучыцца, прымушаны знаходзіцца на месцы) (Фасмер, 2, 403; БЕР З, 87), або з *kučiti гукапераймальнага характару (Слаўскі, 3, 314–315).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нары́нуць ’напасці, наляцець раптоўна’, ’натрапіць, наткнуцца’ (ТС). Да рынуць (гл.); паводле Мяркулавай (Этимология–1978, 98), для праслав. *narinęti sę характэрна было значэнне ’накінуцца, напасць, наляцець’ пры *rinęti ’піхаць’ (^выклікаць рух’ < ’знаходзіцца ў руху’ < ’цячы, ліцца’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

серадняк назоўнік | мужчынскі род

  1. Селянін-аднаасобнік, які мае зямельны ўчастак, апрацоўвае яго ўласнымі сіламі без наёмнай працы і па свайму маёмаснаму становішчу знаходзіцца паміж бедняком і кулаком.

  2. Чалавек сярэдніх здольнасцей, які нічым асаблівым не вылучаецца.

|| жаночы род: сераднячка.

|| прыметнік: серадняцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

супер... прыстаўка

Утварае:

  • 1) назоўнікі са знач. павышанасці якасці або ўзмацнення дзеяння, напр. супертанкер, суперцэмент, суперэкспрэс;
  • 2) назоўнікі са знач.: які знаходзіцца на паверхні чаго-н., напр. супервокладка, суперінфекцыя;
  • 3) прыметнікі са знач. высокай ступені прыкметы, напр. суперсучасны, супермодны, суперэластычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падарожны прыметнік

  1. Які мае адносіны да падарожжа.

    • Падарожныя нататкі.

  2. Які звязаны з дарогай (у 3 знач.), знаходзіцца ў дарозе.

    • Падарожныя людзі.

  3. Падарожнік.

  4. падарожныя грошы — грошы за праезд на паштовых конях ці за праезд па чыгунцы афіцэраў і чыноўнікаў у старой Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

палявы прыметнік

  1. гл. поле.

  2. Які знаходзіцца або які робіцца ў полі (не ў садзе, не ў лесе, не ў гарах).

    • Палявыя травы.
    • Палявая мыш.
    • Палявыя работы.

  3. Які мае адносіны да баявых дзеянняў, паходны.

    • Палявая артылерыя.
    • Палявая пошта.
    • П. статут.
    • Палявая форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

левы прыметнік

  1. Размешчаны з таго боку цела, дзе знаходзіцца сэрца, а таксама наогул размешчаны з гэтага боку.

    • Левая рука.
    • Л. бераг.

  2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя.

    • Газеты левага напрамку.

  3. Пра пабочны або незаконны заробак.

    • Левы рэйс.
    • Левыя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мантыя назоўнік | жаночы род

  1. Доўгая шырокая адзежына ў выглядзе плашча.

    • Чорная м.

  2. Складка скуры ў некаторых беспазваночных жывёл, якая апяразвае ўсё цела (спецыяльны тэрмін).

  3. Унутраная сфера Зямлі, якая знаходзіцца пад зямной карой і даходзіць да яе ядра (спецыяльны тэрмін).

|| прыметнік: мантыйны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)