забяспе́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад забяспечыць.

2. у знач. прым. Які не адчувае матэрыяльных нястач. Забяспечаны чалавек. Забяспечанае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад заваражыць.

2. у знач. прым. Зачараваны. Іван Мацвеевіч у захапленні. Ён заварожаны, загіпнатызаваны. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрэ́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нагрэць.

2. у знач. прым. Які нагрэўся, гарачы або цёплы. Нагрэтае паветра. Нагрэтая зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праве́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад праверыць.

2. у знач. прым. Які даказаў сваімі паводзінамі, работай наяўнасць патрэбных якасцей; выпрабаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагумава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прагумаваць.

2. у знач. прым. Насыпаны, пакрыты гумавай сумессю, з гумавай праслойкай. Прагумаваны плашч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праці́скацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Ціскацца некаторы час.

праціска́цца, а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да праціснуцца.

2. Зал. да праціска́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́шаны 1, ‑ая, ‑ае.

Перакошаны, скрыўлены. Пакошаная рама.

пако́шаны 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакасіць ​2 (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакудла́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пакудлаціць, пакудлачыць.

2. у знач. прым. Растрапаны, узлахмачаны. Пакудлачаныя валасы рассыпаліся па падушцы. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсы́пацца, ‑сы́плецца; зак.

Павялічыцца ў вышыню ад насыпання чаго‑н. зверху.

надсыпа́цца, а́ецца; незак.

1. Незак. да надсыпацца.

2. Зал. да надсыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераадзець.

2. у знач. прым. Адзеты ў іншае адзенне з мэтай маскіроўкі. Пераадзеты разведчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)