алта́р

(лац. altare)

1) месца ахвярапрынашэння ў старажытных народаў, перад якім выконваліся культавыя абрады;

2) усходняя частка хрысціянскай царквы (у праваслаўнай царкве аддзеленая ад агульнай часткі іканастасам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

атрафі́я

(гр. atrophia = завяданне)

1) страта жыццяздольнасці якога-н. органа, часткі арганізма;

2) перан. прытупленне, аслабленне якой-н. уласцівасці, якасці, здольнасці (напр. а. дапытлівасці ў хворага дзіцяці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дубліка́т

(ад лац. dublicatus = падвоены)

1) другі экзэмпляр якога-н. дакумента, які мае аднолькавую сілу з арыгіналам;

2) дадатковы экзэмпляр часткі рукапісу, які рыхтуецца да набору асобна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэцэрэбра́цыя

(ад дэ- + лац. cerebrum = мозг)

метад даследавання рэфлекторнай дзейнасці прадаўгаватага і спіннога мозгу пры ізаляцыі іх ад уплыву кары вялікіх паўшар’яў пераразаннем стваловай часткі галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зага́дчык м Léiter m -s, -, Chef [ʃɛf] m -s, -s, Verwálter m -s, -;

зага́дчык аддзе́ла Abtéilungsleiter m;

зага́дчык гаспада́ркі Wírtschafts lei ter m;

зага́дчык вучэ́бнай ча́сткі (скар за́вуч) pädagógischer Dirék tor;

зага́дчык ка́федры Léhrstuhlleiter m;

зага́дчык вытво́рчасці Produktiónsleiter m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запасны́

1. (для замены) Ersátz-; Resérve- [-və];

запасны́ пуць [запасна́я каляя́] чыг Ábstellgleis n -es, -e;

запасны́ аэрадро́м вайск Áusweichflugplatz m -es, -plätze;

запасны́я ча́сткі гл запчасткі;

2. (з нагоды якой-н патрэбы) Not-;

запасны́ вы́хад Nótausgang m -(e)s, -gänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

accouterments

[əˈku:tərmənts]

n., pl.

1) жаўне́рскі рышту́нак -ку m. (за вы́няткам збро́і й адзе́ньня)

A belt, blanket and knapsack are parts of a soldier’s accouterments — Папру́га, ко́ўдра й напле́чнік — ча́сткі жаўне́рскага рышту́нку

2) асабі́стыя рэ́чы pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абза́ц

(ням. Absatz)

1) водступ управа (чырвоны радок) у пачатку тэксту або яго часткі;

2) адносна закончаная ў сэнсавых адносінах частка тэксту ад аднаго чырвонага радка да наступнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ана́ліз

(гр. analysis = раскладанне)

1) навуковае даследаванне шляхам расчлянення цэлага на састаўныя часткі (напр. матэматычны а., а. мастацкага твора);

2) вызначэнне саставу і ўласцівасцей рэчыва (напр. а. крыві).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бластэ́ма

(гр. blastema = завязь)

1) частка жывой тканкі, здольная ўтвараць новыя асобіны (пры бясполым размнажэнні);

2) намнажэнне аднародных клетак на паверхні раны пасля ампутацыі органа або яго часткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)