man in the street

чалаве́к ву́ліцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

man of the world

быва́лы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

астэ́нік, ‑а, м.

1. Чалавек, будове цела якога характэрны высокі рост, хударлявасць, доўгая шыя, выцягнуты чэрап, вузкі, рэзка акрэслены твар.

2. Чалавек, які пакутуе ад астэніі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суб’е́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. У філасофіі: чалавек, які пазнае свет і супрацьстаіць яму як аб’екту пазнання.

2. Чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (кніжн.).

3. Наогул чалавек (звычайна з адмоўнымі рысамі; разм.).

Хадзіў тут нейкі падазроны с.

4. У логіцы: прадмет суджэння.

5. У граматыцы: семантычная катэгорыя са значэннем выканаўцы дзеяння або носьбіта стану.

○

Суб’ект права — фізічная або юрыдычная асоба як носьбіт юрыдычных правоў і абавязкаў (спец.).

|| прым. суб’е́ктны, -ая, -ае (да 1, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

брахіцэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з кароткай галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англама́н, ‑а, м.

Чалавек, які захапляецца ўсім англійскім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

англафо́б, ‑а, м.

Чалавек, які ненавідзіць усё англійскае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аглу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў глухім. Аглухлы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Марудлівы, непаваротлівы. Капатлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́ечнік, ‑а, м.

Разм. пагард. Дробязны, скупы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)