...гонны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: такі, што садзейнічае выдзяленню чаго‑н., названага ў першай частцы слова, напрыклад: глістагонны, патагонны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...здатчык, ‑а, м.

Другая састаўная частка складаных слоў; абазначае асобу, якая здае куды‑н. тое, што названа ў першай частцы слова, напрыклад: малаказдатчык, макулатураздатчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высака...

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «высока...», калі націск у другой частцы слова падае яа першы склад, напрыклад: высакаякасны, высакаствольны, высакагорны, высакародны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Схільны да свінства, свінскіх паводзін; няўдзячны, нахабны, грубы. Аканом запнуўся, падбіраючы слова. Усе ведалі яго як служаку грубага, свінаватага. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укліні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Уставіць што‑н. клінам у сярэдзіну чаго‑н. // перан. Разм. Уставіць у размову. Уклініць сваё слова ў гутарку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храма... (гл. хрома...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «хрома...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напрыклад: храмасома, храмасфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храна... (гл. хрона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «хрона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напрыклад: храналогія, хранаскоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэстаматы́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць хрэстаматыйнага. Хрэстаматыйнасцю, у горшым разуменні гэтага слова, адзначаны некаторыя пейзажныя вершы Грамыкі, напрыклад, не ў меру перасалоджаныя «Кветачкі» (1925). Бярозкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заки́нуть сов., в разн. знач. закі́нуць, мног. пазакіда́ць, пазакі́дваць;

заки́нуть у́дочку закі́нуць ву́ду;

заки́нуть слове́чко закі́нуць сло́ва (сло́ўца);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вписа́ть сов., в разн. знач. упіса́ць, мног. паўпі́сваць;

вписа́ть пропу́щенное сло́во упіса́ць прапу́шчанае сло́ва;

вписа́ть окру́жность упіса́ць акру́жнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)