Verbum

анлайнавы слоўнік

стон стон, род. сто́гну м.; енк, род. е́нку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хорь тхор, род. тхара́ м., шашо́к, род. шашка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чан чан, род. ча́на м.; чоп, род. чо́па м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ту́ркалка ‘род жаб, якія крычаць бразгатлівым голасам’ (Нас., Байк. і Некр.). Гукапераймальнае ўтварэнне. Параўн. ту́ркаць, туркацець ‘тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

генаты́п

(ад гр. genos = род + typos = адбітак, вобраз)

спадчынная канстытуцыя арганізма, сукупнасць усіх яго генаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мінда́ль м.

1. (род. мінда́ля) (дерево) минда́ль;

2. (род. мінда́лю) (о древесине, плодах и собир.) минда́ль