намёк, -ку м. намёк;

то́нкі н. — то́нкий намёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разведпо́шук, -ку м. (разве́двальны по́шук) разведпо́иск (разве́дывательный по́иск)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

самаро́спуск, -ку м. саморо́спуск;

с. парла́мента — саморо́спуск парла́мента

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стру́жка ж. стру́жка;

◊ зняць (сагна́ць) ~ку — снять стру́жку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сурдзі́нка ж., муз. сурди́нка;

◊ пад ~ку — под сурди́нку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

о́тклик м.

1. (отголосок) во́дгук, -ку м., во́дгалас, -су м., во́дгулле, -лля ср.;

2. перен. во́дгук, -ку м.;

3. во́дгук, -ку м., во́дгукі, -каў мн.;

о́тклики в печа́ти во́дгукі ў дру́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Куёўдзіцца ’вазіцца, марудзіць’ (Сцяшк. Сл., Нар. словатв., Жыв. сл., З нар. сл., Бяльк.). Укр. куйовдити ’лахмаціць’, рус. куёлдить ’сварыць’. Фасмер (WuS, 3, 202) бачыць у гэтых лексемах прэфікс ку‑, а каранёвую частку ён зводзіць да рус. елдыга ’сварлівы чалавек’, семантычна тоеснага куёлда ’тс’ (параўн. Фасмер, 2, 401). Аднак рус. елдыга само этымалагічна няяснае. Таму пытанне пра паходжанне куёўдзіцца застаецца адкрытым.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зажа́тие ср. заціска́нне, -ння ср.; (зажим) за́ціск, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заро́к разг. заро́к, -ку м.;

дать заро́к даць заро́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́ходка ж. вы́хадка, -кі ж.; разг. вы́брык, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)