анто́німы, ‑аў; адз. антонім, ‑а, м.

Пары слоў з процілеглым значэннем: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.

[Ад грэч. anti — супраць і onyma — імя, назва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграма́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Ператварыцца з індывідуальнага, прыватнага ў калектыўна-грамадскае (пра сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калашні́к, ‑а, м.

Верхняя частка доменнай печы, вагранкі і пад. разам з адтулінай, праз якую засыпаецца калоша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмы́ліна, ‑ы, ж.

Разм. Пасма, касмыль. Кроплі поту выступілі на пакатым ілбе з-пад чорнай касмыліны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаальмана́х, ‑а, м.

Кінафільм, які складаецца з некалькіх самастойных фільмаў, аб’яднаных агульнай тэмай, адным жанрам і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

княжна́, ‑ы, ж.

Тое, што і князёўна. Адгэтуль пад ветразем Сценька У песню з княжной адплываў... Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Кошка. Котка вылезла з-пад прыпечка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маку́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.

Рэшткі семя (ільнянога, сланечнікавага і пад.) пасля выціскання з яго алею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падге́рац, ‑рца, м.

Жалезны прэнт, які злучае шворан з трайнёю калёс. Ляскацеў пад драбінамі жалезны падгерац. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкайда́ннікі, ‑аў; адз. падкайданнік, ‑а, м.

Гіст. Падкладка (скураная або з якога‑н. іншага матэрыялу) пад кайданы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)