гетэрахрамаці́н
(ад гетэра + храмацін)
рэчыва храмасом, якое захоўвае кампактную структуру ў ядры, што знаходзіцца ў спакоі, і ў працэсе клетачнага дзялення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Oppositión
f -, -en апазі́цыя
in ~ stéhen* (zu D) — знахо́дзіцца ў апазі́цыі (да каго-н., да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stagnatión
f -, -en эк. стагна́цыя, засто́й
sich im Zústand der ~ befínden* — знахо́дзіцца ў ста́не засто́ю [стагна́цыі], перажыва́ць засто́й
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéilen
vi знахо́дзіцца, цягну́цца, спыня́цца, затры́млівацца (дзе-н.)
wo mag er jetzt ~? — дзе ён мо́жа цяпе́р быць?
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вако́лічны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў ваколіцы, у наваколлі. Чуткі пра бандытаў паплылі па ўсіх ваколічных вёсках. Чарнышэвіч. Тое, што трывожыла ў гэты час Мікіту, займала.. усіх ваколічных сялян. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амфібра́хій, ‑я, м.
У вершаскладанні — трохскладовая стапа, у якой націскны склад знаходзіцца паміж двума ненаціскнымі. Напрыклад: Я̆ ба́чы̆ў, / я̆к ве́цӗр / пӑ по́лі̆ / гўля́ў, / Зя̆млю́ ў/зры̆ва́ў і̆ / бя̆розкӑй / хі̆ляў. Купала.
[Грэч. amphibrachys.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абабіць (у 1–3 знач.).
•••
Абіваць парогі — шматразова паяўляцца дзе‑н., просячы або дамагаючыся чаго‑н.
Бокі абіваць — знаходзіцца дзе‑н. без справы; ацірацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
з-па́-над, прыназ. з Р.
Ужываецца пры ўказанні на кірунак руху з прасторы, якая знаходзіцца над месцам, названым залежным словам. Там, угары,.. з-па-над Нёмна сяло глядзела. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́тні, ‑яя, ‑яе.
Які знаходзіцца, размешчан у куце. Кутняе акно. □ Невялікае памяшканне чайной было амаль пустое, толькі за кутнім сталом ля печкі вольна расселіся трое. Быкаў.
•••
Кутнія зубы гл. зуб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наддо́льны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца над долам (у 1, 2 знач.), над зямлёю. Лясны жаваранак вольны, Снуючыся ў яснай сіні, Песню пеў у жытнім кліне І будзіў прастор наддольны. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)