прыпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да прыпасці.

2. Кульгаць. [Сцяпан] трошку накульгваў на правую нагу. Ціха ішоў — нічога, а калі спяшаўся — і добра такі прыпадаў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obładować

зак. нагрузіць;

obładować samochód — нагрузіць машыну;

obładować żołądek разм. набіць страўнік; добра пад’есці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chować się

незак.

1. хавацца;

2. гадавацца;

dziecko chować się zdrowo — дзіця гадуецца добра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́беліцца сов.

1. (стать белым) вы́белиться, отбели́ться; пробели́ться;

палатно́ до́бра ~лілася — холст хорошо́ вы́белился (отбели́лся, пробели́лся);

2. разг. (выпачкаться в чём-л. белом) вы́белиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абле́гчы сов.

1. в разн. знач. обле́чь;

хма́ры абляглі́ не́ба — ту́чи облегли́ не́бо;

суке́нка до́бра аблягла́ стан — пла́тье хорошо́ облегло́ стан;

2. (заболеть) свали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

binge

[bɪndʒ]

1.

n.

1) п’я́нка, папо́йка f.

2) задавальне́ньне сваі́х жада́ньняў (пае́сьці, папі́ць)

2.

v.i.

гульну́ць; до́бра пае́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

genteel

[dʒenˈti:l]

adj.

1) які́ нале́жыць да вышэ́йшага грама́дзтва; сьве́цкі, шляхо́цкі, informal па́нскі

2) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны; мо́дны; элега́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tailor

[ˈteɪlər]

1.

n.

краве́ц -ўца́ m.

2.

v.t.

1) шыць

well tailored — до́бра пашы́ты

2) прыла́джваць, падганя́ць (адзе́жыну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

засто́ены, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і застаялы. Добра бяжыць па прымятай дарозе застоены за ноч конь. Машара. [Веньямін] зайшоў у пакой. У нос дало кіслым, застоеным паветрам. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́дамы, ‑ая, ‑ае.

Наперад добра вядомы; несумненны. Мікола мог гаварыць заведамую няпраўду або неймаверную лухту, але ўмеў падаць яе так пераканальна.., што ўсім хацелася верыць у яе. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)