адкрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Аддзяліць або выдзеліць рыскай. Берсан чырвоным алоўкам адкрэсліў на яшчэ вільготным аркушы газеты тэкст, набраны больш буйным шрыфтам. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Адчуць страх, моцна спалохацца. Напалохацца ваўка. □ Больш за ўсіх напалохаўся пастух Лявон, які чакаў немалой расплаты за такое здарэнне. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхарашы́цца, ‑харашуся, ‑харошышся, ‑харошыцца; зак.

Разм. Надаць сабе больш прыгожы выгляд, прыхарашыцца. Маладыя прайшлі ў спальню, каб там падхарашыцца і пышна выйсці да гасцей. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памаладзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў больш малады выгляд; адчуў сябе маладзейшым. [Тэкля] узнялася, трымаючы ў руцэ чарку, і ў яе памаладзелых вачах гарэў агонь радасці. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што і без дап.

Зрабіць больш ясным, зразумелым; растлумачыць. Паясніць думку. □ — А гэта, — паясніў Міколка, — мусіць, падпіўшыя хлопцы «гуляюць». Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

1. Нагрэць вельмі моцна, больш, чым трэба. Перагрэць паяльнік. Перагрэць рухавік.

2. Спец. Нагрэць вышэй тэмпературы кіпення адпаведнай вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытво́ршчык, ‑а, м.

Той, хто прытвараецца, прыкідваецца. — Сустракаў і такіх, але гэта — анармальнасць, — усё больш разыходзіўся.. [Пётр Пятровіч]. — Гэта — поза, а ў позу становяцца толькі прытворшчыкі. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суро́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Рабіцца, станавіцца суровым, больш суровым. — Ды ўжо ж, — праз хвіліну суровее дзядзька. — Хіба ў аднаго ў цябе не вярнуўся?.. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тужэ́ць, ‑эе; незак.

Станавіцца тугім, больш тугім (у 1–3 знач.). Як сцякла вада і тужэла зямля, абмытае каменне на ўзлеску блішчэла пад сонцам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угіна́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўгін, з угінам. Угінастая сцяжынка .. віецца, як змейка, перада мною і вядзе ўсё ў больш высокія і густыя чароты. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)