укало́ць, укалю́, уко́леш, уко́ле; укалі́; уко́латы; зак.
1. каго-што. Параніць, уваткнуўшы ў цела тонкі, востры канец чаго-н.
У. руку шпількай.
2. перан., каго (што). Пакрыўдзіць, абразіць, даняць.
Заўвага балюча ўкалола яго.
3. што ў што. Уваткнуць, пракалоўшы, прымусіць увайсці ўнутр чаго-н. (разм.).
У. пруток у клубок.
|| незак. уко́лваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. укало́цца, укалю́ся, уко́лешся, уко́лецца (да 1 знач.); незак. уко́лвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. уко́л, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уляце́ць, улячу́, уляці́ш, уляці́ць; уляці́м, улеціце́, уляця́ць; уляці́; зак.
1. у што. З лёту, на ляту пранікнуць куды-н.
Ластаўка ўляцела ў сенцы.
2. у што. Вельмі хутка ўбегчы, уехаць куды-н. (разм.).
У. у хату.
3. у што. Упасці, уваліцца ў што-н. (разм.).
У. у яму.
У. у гразь.
4. безас., каму. Папасці за якую-н. правіннасць (разм.).
Яму ўляцела ад бацькоў.
|| незак. улята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напа́сці
1. ángreifen* vt, überfállen* vt; hérfallen* vi (s) (на каго-н., што-н. über A);
2. (натрапіць) stóßen* vi (h, s) (на каго-н., што-н. auf A);
напа́сці на след auf die Spur kómmen*;
3. (пра роспач, хваробу і г. д.) ergréifen* vt, (er)fássen vt, befállen* vt, pácken vt, überkómmen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дапо́ўніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.
Зрабіць больш поўным, дабавіць звыш таго, што маецца; папоўніць.
Д. кош грыбамі.
Д. дакладчыка.
|| незак. дапаўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. дапаўне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нара́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́й; зак.
1. каго-што. Параіць, парэкамендаваць для якой-н. мэты.
Н. добрага печніка.
2. з інф., каму і без дап. Даць параду зрабіць што-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павыдумля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., што (разм.).
1. Вынайсці, прыдумаць вялікую колькасць чаго-н.
П. разнастайныя прыборы.
2. і без дап. Нахлусіць многае пра каго-, што-н.
Павыдумлялі розныя небыліцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паднаці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак., на каго-што (разм.).
Тое, што і націснуць (у 1, 2 і 4 знач.).
П. на дзверы.
П. і выканаць заданне.
П. на вучобу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расчарці́ць, -чарчу́, -чэ́рціш, -чэ́рціць; -чэ́рцім, -чэ́рціце, -чэ́рцяць; -чэ́рчаны; зак., што.
Нанесці на што-н. штрыхі, лініі ў патрэбных кірунках.
Р. паперу.
|| незак. расчэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расчэ́рчванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэцэнзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.
Пісаць рэцэнзію на што-н.
Р. манаграфію.
|| зак. прарэцэнзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны і адрэцэнзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́маніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.
1. каго (што). Вабячы, прымусіць выйсці адкуль-н.
В. драпежніка з нары.
2. што. Набыць хітрыкамі, падманам.
В. грошы.
|| незак. выма́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)