Verbum

перфара́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да перфаратара. Перфаратарны малаток. Перфаратарны цэх. // Які робіцца пры дапамозе перфаратара. Перфаратарнае бурэнне.

плю́савы ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плюса ​¹. Плюсавая тэмпература.

плю́савы ​², ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для плюсавання.

політыпа́ж, ‑а, м.

1. Уст. Адбітак гравюры на дрэве ў тэксце кнігі.

2. Спец. Клішэ для віньетак, канцовак і пад.

[Фр. polytypage.]

постэмбрыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да часу пасля вызвалення арганізма ад яйцавых і зародкавых абалонак; паслязародкавы. Достэмбрыянальны перыяд.

прака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Спец. Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобых станах. Пракатка груб.

прахо́дчы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да праходкі (у 2 знач.). // Які прызначаецца, служыць для праходкі (у 2 знач.).

прыбліжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбліжаць — прыблізіць і прыбліжацца — прыблізіцца.

2. Спец. Прыбліжанасць (рашэння, вылічэння). Ступень прыбліжэння.

псіхастэні́я, ‑і, ж.

Спец. Нервовае захворванне, якое праяўляецца ў павышанай уражлівасці, няўпэўненасці ў сабе, пастаянных сумненнях, назойлівых думках і пад.

[Ад грэч. psychē — душа і astheneia — бяссілле.]

растармажэ́нне, ‑я, н.

Спец. Знікненне ў кары вялікіх паўшар’яў галаўнога мозга ўнутранага тармажэння пры дзеянні якога‑н. новага, пабочнага раздражняльніка.

ру́стыка, ‑і, ж.

Спец. Абліцоўка будынка каменем з груба абчасанай ці выпуклай знешняй паверхняй, якая стварае ўражанне масіўнасці, манументальнасці будынка.

[Ад лац. rusticus — грубы, неапрацаваны.]