цу́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Біць (звычайна цэпам), утвараючы прыглушаны стук. [Чыкілевіч:] — Ты [Пракоп] адзін цупаеш цэпам і рукі дранцвеюць, падымацца не хочуць. А стануць чатыры малацьбіты ды як жарнуць — адкуль яно што і возьмецца. Колас.

2. Ісці, крочыць. За .. [Верай Ігнатаўнай] цупае дзяўчынка-падростак і нясе невялікі чамаданчык. Пестрак. Конік бадзёра цупае па дарозе, памахвае доўгім хвастом. Навуменка.

3. Хапаць рукой за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heavily [ˈhevɪli] adv.

1. ця́жка;

heavily loaded ця́жка нагру́жаны;

lean heavily upon smb. ця́жка абапе́рціся на каго́-н.

2. мару́дна, з ця́жкасцю;

walk heavily ісці́/ру́хацца з ця́жкасцю

3. мо́цна, інтэнсі́ўна; шмат;

heavily underlined падкрэ́слены то́ўстай ры́сай;

suffer heavily мо́цна пацярпе́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stem​3 [stem] v.

1. стры́мліваць;

stem the flow of blood спыня́ць кровацячэ́нне

2. плыць су́праць цячэ́ння, ісці́ су́праць ве́тру;

stem the tide of public opinion дзе́йнічаць уразрэ́з з грама́дскай ду́мкай

stem off [ˌstemˈɒf] phr. v. : stem off a disaster адве́сці бяду́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trip​2 [trɪp] v.

1. спатыка́цца;

trip the player зрабі́ць іграку́ падно́жку

2. ісці́ ху́тка і лёгка; бе́гчы падско́кам;

She tripped into the room. Яна ўляцела ў пакой.

trip up [ˌtrɪpˈʌp] phr. v.

1. памыля́цца

2. збіва́ць з панталы́ку, заблы́тваць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entférnen

1.

vt

1) выдаля́ць; ліквідава́ць

2) выво́дзіць (плямы)

2.

(sich) ісці́, сыхо́дзіць

sich vom Gégenstand ~ — адхілі́цца ад тэ́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fúßtapfen

m -s, - след нагі́

◊ in j-s ~ tréten* — ісці́ па чыі́х-н. сляда́х, браць пры́клад з каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мінаць, мінацца, прамінаць; ісці, бегчы, прабягаць, плысці, пасоўвацца, праходзіць, ляцець, праносіцца, цягнуцца, сцякаць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

◎ Кле́паць 1 ’ісці (пра хаду чалавека без нагі)’ (ТС). Гл. клыпаць.

◎ Кле́паць 2 ’моргаць, мігаць’ (БММ, 4, 100). Гаварыць аб выключна палескай лакалізацыі слова цяжка. Параўн. клёпкай, клёпкі (гл.). Казлова (там жа) сцвярджае архаічны праславянскі характар лексемы, прыводзячы наступныя паралелі: укр. кліпати ’моргаць, мігаць вачыма’, кліпка ’павека’, балг. клепвам с очи ’мігаць вачыма’, клёпка ’павека’, макед. клепа ’мігаць вачыма’ і г. д. Параўн. клепанка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патураві́ць ’падагнаць (прымусіць хутчэй ісці, рабіць што-н.’ (в.-дзв., Шатал.), патуры́ць ’пагнаць, выгнаць’ (ТСБМ), патурыцца ’пайсці, накіравацца’ (ваўк., Сцяшк. Сл.). Рус. чарапавецк. туровить ’падганяць’. Да туры́ць, якое можа быць праславянскім (Скок, 3, 525). Маер (G. Mayer. Alban. Studien, 3, 1896) параўноўвае з ім алб. turr, turrem ’бегчы, рынуцца’. Аб пашырэнні дзеяслоўнай асновы з суфіксам ‑ав‑ (параўн. кладавіцца, садавіцца) гл. Карскі 2-3, 58.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Плёнтаць ’блытаць’ (беласт., Сл. ПЗБ; Сцяц.; Сцяшк. Сл.; Скарбы), ’хадзіць памаленьку, трохі рухацца’ (Скарбы), плеццю ’валацуга’ (Скарбы), плёитагща ’блытацца’ (ваўк., Сцяшк. Сл.: Скарбы), ’бадзяцца’, ’гаварыць абы-што’, плёнтацца ’бадзяцца’ (Сцяшк. Сл.). З польск. plątać (się) ’блытацца’, ’збівацца’, ’круціцца’, ’заплятацца’, ’блытаць’, ’ісці няпэўным крокам’, ’ускладняць’, якое з прасл. Splątali — дзеяслова шматразовага дзеяння ад прасл. *plęsti > польск. pięść (się)/pleść < прасл. *plesii (Варбат, Этимология–1983, 36–37).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)